2015 11 05 NIET DIRECT 23

De hemel van Grathem.

Alle bezoekers – en dat waren er heel veel - die zich op vijf november naar kasteel Groot Buggenum hadden begeven voor literair café Niet Direct waren het er over eens: het was een prachtige en gevarieerde aflevering die hun deze avond werd voorgeschoteld. In de schitterende ambiance van het kasteel genoten velen weer van hoogstaande, laagdrempelige kunstvormen.
De opening werd verzorgd door Loes Geelen die op haar bugel enkele staaltjes van haar kunnen liet horen: een gevoelige vertolking van de Zwaan uit het Carnaval der Dieren van Saint-Saëns, gevolgd door een stukje acrobatiek in de vorm van een technische oefening van Arban, eindigend met een subtiel geblazen Gabriella's Sång uit de film As it is in heaven. Ze vertelde dat zich vrij en sterk voelt als ze bugel speelt, en dat was voelbaar tot achter in de zaal.
Daarna was het woord aan Bregje Hofstede, afgestudeerd kunsthistorica en sinds vorig jaar bejubeld romanschrijfster. Ze vertelde in heldere bewoordingen dat ze voor haar eerste roman De hemel van Parijs personages uit de kunstwereld had gebruikt, en dat ze de vrijheid van het grenzeloos kunnen schrijven wat je wilt als erg fijn had ervaren. Daarna las ze een hoofdstuk voor uit haar boek (dat ook verfilmd gaat worden) en het publiek hing aan haar lippen. Of, zoals gastheer Paul van Dooren zei, als je het leest is de film er al.
Met de combinatie van Jos Netto, met Surinaamse wortels, Mohamad Garrout, met een Syrische achtergrond en Bernadeta Astari uit Indonesië had Niet Direct letterlijk en figuurlijk een wereldcombo in huis gehaald. Waar Mohamad ingetogen op de naj, de fluit, speelde, begeleidde Jos dat op de hang en verfijnde Bernadeta het geheel met haar fraaie sopraanstem. De hang leek nog het meest op een vliegende schotel met deuken op de bovenkant en een gat in de onderkant, maar bleek een soort naar buiten geklapte steeldrum te zijn, met een warme klank. De pauze kwam voor het publiek veel te snel!
De aftrap na de pauze was voor John Hölsgens. Refererend aan zijn geboortejaar en het Watergate schandaal legde hij de nieuwe betekenis van "gate" uit aan de hand van het bibliogate in Leudal. Met een serieuze ondertoon sprak hij over de “democratiegate” in een land waar schreeuwers het lijken te winnen van gezond verstand en fatsoen. Wat hem betreft zou migratie naar IJsland nog het meest interessante alternatief zijn voor Nederland: geen leger, veel literatuur en kwalificatie voor de EK voetbal. "Passengers for Iceland gate 43"!
Barbara de Vries vertelde vervolgens een tweetal sprookjes van eigen hand. Eigentijdse problemen deden zich voor in Hans en de Zeven Grietjes en het verhaal van mevrouw Vrenken, die op late leeftijd haar man was verloren. Ze droeg deze  twee verhalen op dynamische wijze voor aan het publiek. Het pakkende slot van de avond was voor de drie muzikanten, die ook ver na de sluiting van de avond nog enthousiast verder musiceerden.  
Niet Direct verdwijnt even van de radar, maar zal op 10 maart 2016 weer terug zijn. Niet Direct opereert onder de vlag van de stichting Kunst en Cultuur Leudal.