2014 11 13 NIET DIRECT 19

Taal en muziek in De Bombardon

Na de onvergetelijke uitvoering van Niet Direct in september als opening van het Kunst en Cultuurweekend van de gemeente Leudal was het programma van 13 november weer een schot in de roos.

Zoals gebruikelijk biedt Niet Direct een podium aan jong talent uit de regio, ditmaal aan amateur-gitarist Joost Roumen uit Haelen. In al zijn bescheidenheid bracht o.a. hij op virtuoze wijze een instrumentale versie van “Nothing else matters” van Metallica en speelde hij een van YouTube geplukt anoniem werkje.  Het bracht bij de toehoorders de handen op elkaar en ontlokte gastheer Paul van Dooren de opmerking om toch vooral door te gaan en een naam te zoeken  achter het anonieme werk.

Daarna was het de beurt aan Shira Keller, een zeer jonge schrijfster die haar eerste boek, “M”, toelichtte. Ze vertelde haar toehoorders hoe ze, eenzaam achter de kassa van een Zwitserse skilift, haar eerste onzekere stappen had gezet als schrijver, niet wetende of ze gepubliceerd zou worden. De innerlijke aandrang om te schrijven was echter onbeheersbaar en ze vertelde dat ze door haar arbeid aan haar tweede boek, het succes van het eerste niet zo rechtstreeks had meebeleefd. Met een leuk filmpje over haar en haar goochelende vriend (opgedoken in Zwitserland) eindigde haar aandeel in Niet Direct. In de pauze signeerde ze voor liefhebbers haar boek aan de tafel van boekhandel Thea uit Roggel, die een aantal exemplaren ter beschikking had.

Thomas Pieters, finalist in de Grote Prijs van Nederland voor singer songwriters 2013, bracht een aantal eigen liedjes op gitaar op zo’n aanstekelijke wijze, dat hij het publiek na twee inleidende zinnetjes al voor zich had ingenomen. Het strakke tijdschema had tot gevolg dat de toehoorders aan de pauze begonnen, maar net zo lief naar hem hadden willen blijven luisteren.

Na de pauze bracht John Hölsgens een voor zijn doen serieuze ode aan Jules Deelder en diens oeuvre; Deelder was in de Bombardon geweest, en John noemde hem een van de eersten die bij hem interesse in poëzie hadden gewekt. Ook het onverbloemde, taboedoorbrekende taalgebruik (mét Rotterdams accent) en optreden van Deelder hadden hem zeer getroffen.

Wanda uit Neer (Wanda Gielen) had met plezier de uitnodiging aanvaard om wat te komen vertellen over en uit “De zin van onzin”, haar recent verschenen tweede dichtbundel. De titel doet lichtvoetige verzen vermoeden, maar ook waren er enkele serieuzere gedichten te beluisteren. Als inspiratiebron noemde ze o.a. de wereld om haar heen, en dat illustreerde ze met een gedicht n.a.v. de ramp met de MH 17.

Toen Thomas Pieters met gitaar en ijsmuts op opnieuw het podium betrad wist het publiek al wat hij in petto had: een zeer humoristische podiumpersoonlijkheid die kolderieke liedjes (o.a. over kassameisjes) afwisselde met gevoelige ballades, over o.a. vriendschap. Met de zoals altijd deskundige audio ondersteuning van Johan Brunen verzorgde hij een prachtige afsluiting van wat met recht weer een geslaagde Niet Direct mag worden genoemd.