2010 'Niet Direct 6'
18 maart 2010
Wat was het weer genieten afgelopen donderdag de 18e maart bij Niet Direct. Om te beginnen werd het publiek vergast op het prachtige pianospel van een student wiskunde (!), de achtienjarige Ben van Daal, deze keer het jonge talent bij Niet Direct. Hij begon ‘niet al te virtuoos’ zoals hij het zelf uitdrukte, met een zeer toegankelijk stuk, maar al heel snel liet hij zijn virtuositeit toch zien, of beter gezegd, horen. Gelukkig konden we twee keer van hem genieten, want na de pauze trad hij nog een keer op. Toch duurde zijn optreden voor velen nog te kort. Helaas was er niet meer tijd voor hem, doordat er nog zoveel ander talent op het programma stond. Nog meer muziek bijvoorbeeld, door het ad hoc samengestelde blazersensemble onder leiding van Manuel Janssen. Het publiek kon maar niet genoeg krijgen van hun muziek, en het leuke was, het kwintet zelf straalde ook uit hoeveel plezier het beleefde aan het maken van deze prachtige muziek!
Verder stond er een drietal literaire gasten op het programma. Patty Scholten las voor de pauze gedichten over haar jeugd voor. Naar eigen zeggen was ze wel al herhaaldelijk aan een autobiografische roman begonnen, maar telkens als ze tot pagina 20-30 gekomen was, gooide ze hem weer weg. ‘Dan vond ik er niks meer aan’, aldus deze dichteres. Daarom begon ze maar aan een autobiografie in dichtvorm. De sonnet is haar specialisme, waar ze inmiddels zeer bedreven in is geraakt. Haar mooie, grappige en doorgaans onverwachte wendingen zorgden niet alleen voor een lach, maar ook voor ontroering. Mooi als een dichter je zo kan raken. Na de pauze droeg ze een aantal dierdichten voor, inmiddels haar handelskenmerk. Eveneens ontroerende en geestige gedichten, waarin haar liefde voor het dier spreekt, maar ook ironie en haar kijk op de mens. Vermeldenswaard is dat de octopus haar lievelingsdier is; aan dit dier waren wel acht gedichten gewijd.
Miel Vanstreels, de tweede literaire gast bij Niet Direct, nam alleen al door zijn sappige Belgische tongval het publiek gelijk voor zich in. Hij liet ons lachen om zijn unieke wielergedichten en hield ons tegelijk een spiegel voor met zijn zelfspot.
En tot slot was Marjan Kilkens te gast bij Niet Direct, talent van eigen bodem. Zij las een verhaal voor met een zeer verrassende inhoud. Aanvankelijk wisten de toehoorders absoluut niet waar het naartoe ging en waarover het ging. Geheel verdiend heeft zij in 2009 met dit verhaal de prijs van de stad Weert gewonnen.
En dan was er natuurlijk nog de huiscolumnist van Niet direct: John Hölsgens, scherp als altijd, met een vleugje humor. Zoals steeds een genot om naar te luisteren.
Kortom, Niet Direct bood weer een zeer afwisselende avond van een beslist hoog gehalte. Heeft u deze avond node gemist, schrijf dan direct de volgende data in uw agenda zodat u de volgende avonden niet hoeft te missen: in het cultuurweekend van de Stichting Kunst en Cultuur Leudal met het thema ‘Dichter bij het water’ is er op 3 september een Niet Direct extra op het water! Het aantal kaarten hiervoor is beperkt, dus wees er snel bij. En op 18 november 2010 is er weer een gewone –maar wanneer is die eigenlijk gewoon?- Niet Direct in Cultureel Centrum “De Zaal” te Heythuysen. Noteren maar!