Terugblik voorjaarsexcursie naar Wallraf-Richartz-Museum in Keulen

Op zaterdag 11 mei was de voorjaars kunstexcursie. Deze keer gingen we met de bus naar Keulen om het Wallraf-Richartz-Museum te bezoeken.

De weersomstandigheden waren bijzonder goed, het zonnetje straalde.

Daar aangekomen werden we getrakteerd op koffie/thee en een lekkere wafel

.

Omdat de rondleidingen in de middag gepland waren was er voldoende gelegenheid om in de ochtend de Dom te bezoeken wat zeker de moeite waard was.

De Dom is een gotische kerk en de grootste kathedraal van Duitsland. Het gebouw heeft een bijzondere inventaris, waaronder enkele glas in lood ramen die dateren uit de 14e en de 16e eeuw.Ook bezochten een aantal mensen de binnenstad of  wandelden richting Rijn, waar er onder de bomen voldoende terrasjes waren om te lunchen of iets te drinken.

In de namiddag waren er 2 rondleidingen, een Nederlandstalig en een Duitstalig,

De gidsen gaven bij verschillende schilderijen uitleg over de revolutie in de kunst van salon tot impressionisme, waarbij per schilderij ingegaan werd op treffende details. Bijvoorbeeld werd er gewezen op een heel klein stukje pointillisme in een schilderij dat al geschilderd was lang voordat het pointillisme bekend werd. 

Ook op de andere afdelingen van het museum waren bijzonder mooie schilderijen te zien van meer en minder beroemde schilders.

Om 16,30 uur haalde de bus ons op en reden we weer veilig terug naar de opstapplaats in Baexem.
Ik denk dat we kunnen terugkijken op een succesvolle kunstexcursie met een zeer zonnig randje.

Namens de Stichting Kunst en Cultuur Leudal

Jan Kraak, Jeannette van den Born en Maria Bakx

De projectgroep “van Missiekapel tot Kunsttempel” onder auspiciën van de stichting Kunst en Cultuur Leudal stelde de Missiekapel voor een 49ste editie ter beschikking aan beeldend kunstenaar: Berna Esselaar: "de Aleph"

Het was een idee van de kunstenares Ellen van Putten uit Friesland toen zij exposeerde tijdens Beijlshof Landart 2022 in Heythuysen: Geef kunstenaars eenmaal per jaar de kans een atelieropruiming te houden en werk in stock tegen een consumentvriendelijke prijs te verkopen. Op 1 oktober (van 11.00 uur tot 16.00 uur) vond de première van deze nieuwe formule plaats bij Frank Coolen Machines te Heythuysen. Frank, Jacqueline en Henk Coolen hadden de tentoonstellingsweide en de grote parkeerplaats gratis beschikbaar gesteld. 

Meer dan 50 kunstenaars uit Nederland, België en Duitsland hadden zich aangemeld. Zij boden een breed scala aan kunst aan tegen een zacht prijsje. De keuze voor de bezoeker was groot: schilderijen, keramiek, brons, natuursteen, sieraden, gemengde technieken, glaskunst en nog veel meer.
 

Foto Monique Strik

Foto Monique Strik

Om de try-out van dit nieuwe concept aantrekkelijk te maken voor kunstenaars en publiek was er vrije toegang, het parkeren was gratis en het standgeld sympathiek.

De meer dan 800 bezoekers waren enthousiast en velen maakten gebruik van de mogelijkheid tegen een aantrekkelijke prijs mooie kunstvoorwerpen op de kop te tikken. De meeste kunstenaars waren dan ook tevreden en complimenteerden de ‘Werkgroep Expo’ met de goede organisatie.

Foto Monique Strik

We zijn zeer erkentelijk voor de steun van de vele vrijwilligers waaronder 7 bewoners van het AZC-Baexem.   Medewerkers van de Leudalzangers stonden ons met raad en daad terzijde. Ze deelden met ons de expertise die ze hebben opgebouwd bij de jarenlange organisatie van de maandelijkse kofferbakmarkten.

Al met al kunnen we terugkijken op een geslaagd evenement.

Beste kunstliefhebbers,

Op zaterdag 4 november j.l. vond onze najaarsexcursie plaats naar de Kunsthal in Rotterdam waar wij met 43 personen de expositie van Ai Weiwei bezochten en aansluitend ieder voor zich in de gelegenheid was Het Depot van het museum Boijmans Van Beuningen te bezoeken.

Onze bus vertrok om half negen vanuit Baexem en wij arriveerden omstreeks half elf bij de Kunsthal waar wij allereerst hebben genoten van koffie met heerlijk gebak. Aansluitend waren er drie rondleidingen in groepen door de expositie "In Search of Humanity" van AiWeiwei door gidsen van de Kunsthal.

Ai Wewei is een van de meest toonaangevende kunstenaars van het moment, mensenrechtenactivist en criticus van autoritaire machtssystemen. Zijn werk weerspiegelt zijn vroege jeugd die hij met zijn vader, een bekende dichter, in ballingschap doorbracht en zijn gevangenschap in 2011. Wij waren zeer onder de indruk van culturele readymades, LEGO-werken, sculpturen, installaties, fotografie en videokunst. Zo vestigt hij met een werk gemaakt van reddingsvesten achtergelaten door vluchtelingen de aandacht op de vluchtelingen crisis en is de registratie van het aantal namen van kinderen die waren omgekomen tijdens een aardbeving ten gevolge van de slechte bouw van de scholen schokkend! Ook het slangenplafond van duizend rugzakken van kinderen sprak tot de verbeelding.

Het Depot bewaart en verzorgt de gehele kunstcollectie en biedt bezoekers een kijkje achter de schermen van het museum. Ieder kon naar eigen inzicht en al dan niet gebruik makend van de virtuele rondleiding via de app en QR-codes genieten van de kunst in de vitrines en een inkijkje nemen in de klimaatruimtes. Vanaf de omloop, de trappen en de lift kon je de kunstwerken van allerlei standpunten bekijken. Ook was het spannend om over de glazen vloeren te lopen waaronder kunstwerken te bezichtigen waren en bood het dakterras een mooi uitzicht, helaas met wat regen maar wel met gebruikmaking van de transparante paraplu’s.

 Om kwart voor vijf konden wij weer op de bus stappen in de buurt van Het Depot en arriveerden wij rond zeven uur in Baexem.

De deelnemers gaven aan terug te kijken op een interessante en inspirerende excursie.

Met vriendelijke groet,

Namens de Stichting Kunst en Cultuur Leudal,
Maria Bakx
Jeannette van den Born
Jan Kraak (06-21224778)

De projectgroep “van Missiekapel tot Kunsttempel” onder auspiciën van de stichting Kunst en Cultuur Leudal stelt de Missiekapel voor een 48ste editie ter beschikking aan beeldend kunstenaar: SYLVIE VAN OOSTERHOUT

De projectgroep “van Missiekapel tot Kunsttempel” onder auspiciën van de stichting Kunst en Cultuur Leudal stelt de Missiekapel voor een 47ste editie ter beschikking aan beeldend kunstenaar: MIEN HENDRIKS.

Beste kunstliefhebbers

Op zaterdag 22 april  j.l. vond onze voorjaars excursie plaats naar kasteel Nijenhuis in Heino en museum de Fundatie in Zwolle waar 44 belangstellenden aan deelnamen.

 Na een aangename busreis met onderweg een versnapering arriveerden wij rond 11.45 uur bij het gezellige restaurant Buitenhuys voor koffie met iets lekkers. Hier vond ook de nadere kennismaking plaats met de andere deelnemers en werden enthousiaste kunst- en museumervaringen uitgewisseld.

Onze reis werd vervolgd naar kasteel Nijenhuis, waar naar eigen keuze de beeldentuin en/of kasteel Nijenhuis bezocht  kon worden. Bovendien was er een tentoonstelling  “ Zoeken naar Vermeer”. Gezien het prachtige weer kozen de meesten voor een bezoek aan de beeldentuin onder het genot van vogelgezang. Er waren prachtige beelden te bewonderen; naast de vaste collectie ook beelden in een uitwisselingsprogramma met museum Beelden aan Zee.

In het kasteel was een gedeelte van de tentoonstelling te zien van Jan Voerman "Het veranderlijke landschap" met prachtige  impressionistische landschapsschilderijen. Het tweede deel van deze tentoonstelling was te bewonderen in de Fundatie in Zwolle. Diegenen die het kasteel en de beeldentuin voor het eerst bezochten keken hun ogen uit. Helaas was onze tijd beperkt op deze locatie.

Om 12.30 uur vertrokken we weer met de bus naar museum de Fundatie in Zwolle waar deelgenomen kon worden aan de rondleiding in 2 groepen om 13.30 uur en 14.45 uur. De indeling in deze groepen verliep soepel; een gedeelte van het gezelschap wilde aan de eerste groep deelnemen en een andere gedeelte wilde eerst gaan lunchen of genieten van een kop koffie in de zon op een van de terrassen van Zwolle.

De rondleidingen vonden plaats door enthousiaste gidsen die ons vakkundig wisten rond te leiden door de tentoonstelling "Brave New World"; deze toont het werk van zestien schilders van onder de 40, die behoren tot de absolute internationale top! Een tentoonstelling vol meervoudige perspectieven, gevarieerde geschiedenissen en nieuwe esthetische kaders, samengesteld door schrijver en kunstcriticus Hans den Hartog Jager.

De uitleg van de gidsen werd zeer gewaardeerd door de deelnemers en was een goede toevoeging bij de soms toch wel zeer abstracte werken met toepassing van nieuwe technieken. Al met al een bijzondere ervaring met moderne kunst!

Om 16.30 uur stond onze bus weer klaar om ons terug te brengen naar Baexem waar wij om 18.45 uur arriveerden. Al met al een zeer geslaagde dag waar met plezier naar teruggekeken kan worden.

Namens de Stichting Kunst en Cultuur Leudal,

Jan Kraak , Maria Bakx, en Jeannette van den Born

De projectgroep “van Missiekapel tot Kunsttempel” onder auspiciën van de stichting Kunst en Cultuur Leudal stelt de Missiekapel 

voor een 46ste editie ter beschikking aan beeldend kunstenaar: THEA HOUBEN.

Een terugblik op de Beijlshof LandArt Manifestatie

Jeugdproject Fantasiedieren

Daarnaast bestond de manifestatie uit het ‘Jeugdproject Fantasiedieren’ Hieraan namen in totaal 90 leerlingen deel van Jenaplanschool de Klink te Grathem en basisschool de Zjwiek te Roggel. Vijf vrijdagen waren zij op locatie in de weer met stronken, takken, bladeren, wol en andere natuurlijke grondstoffen om fantasiedieren te maken. Zij werden ondersteund door 3 kunstenaars, door juffen, ouders en medewerkers van scholen en door bewoners van het AZC te Baexem. Zo kon een complete kudde fantasiedieren geplaatst worden in het weiland voor de hoeve.

 

 

Werkbespreking met de kinderen

Foto Fantasiedieren (foto Bob Strik)

Tot slot was er een historische expositie over Beijlshof en de relatie met de graven van Horne. Deze tentoonstelling bestond uit 12 levensgrote tentoonstellingsdoeken met landkaarten, historische gebouwen en prenten en een brochure met info over de eigenaren, pachters en bewoners en in het kort de geschiedenis en het verloop van de grenzen van Midden-Limburg, als onderdeel van het graafschap Loon en het Prinsbisdom Luik.

Doelgroepen en doelstellingen

De opzet van de manifestatie was het om aan de bezoeker een totaalpakket aan te bieden, met aandacht voor kunst en cultuur, historie en de natuur, gericht op alle leeftijdsgroepen. Bij de deelnemende leerlingen werd geprobeerd de creativiteit op te wekken en aandacht voor kunst en cultuur. Bewoners van het AZC te Baexem werden betrokken om hand en spandiensten te verrichten. Deze samenwerking werd door beide partijen als bijzonder prettig ervaren, waardoor ook veel onderling begrip ontstond. Tevens werden er rondleidingen verzorgd voor senioren, bewoners van zorginstellingen en minder validen. Om de doelstelling van brede participatie te realiseren was de manifestatie voor bezoekers vrij toegankelijk.

Hulp van bewoners van het AZC bij het opbouwen van de bamboepyramide

Jeugdproject Creatieve Afvalverwerking

Reeds eerder in 2022 liep het project creatieve afvalverwerking bij sg. St. Ursula te Heythuysen. Twee brugklassen van VMBO verzamelden plastic afval en verwerkten dit onder leiding van de kunstenaars Michiel Romme en Guus van den Akker tot kunstwerkjes. Het project liep op 10 vrijdagen tussen april en juli. Bij het project was er ook aandacht voor maatschappelijke aspecten en milieuaspecten. De eindpresentatie vond plaats in Bibliocenter Heythuysen op 8 juli. De kunstwerken werden daarna 2 weken tentoongestel

Najaarsexcursie op 5 november 2022

Ons reisdoel was deze keer museum Voorlinden, een van de mooiste musea van Nederland.

Na aankomst gingen we eerst aan de koffie in de villa op het landgoed met een horecabestemming.

Vlakbij ligt het prachtige museum. Alleen het gebouw al is de moeite waard. Het is zo gebouwd dat je overal contact hebt met “buiten”.

Er is een interessante vaste collectie die ook jongeren erg aanspreekt.

 Als tijdelijke tentoonstelling had Guiseppe Penone een prominente plaats. Zijn liefde voor de natuur sprak uit elk werk.

Door 3 zeer bevlogen rondleidsters kregen wij een verhelderende rondleiding langs zowel de vaste collectie, als de schitterende werken van Guiseppe Penone.

Het museum is omringd door tuinen die ontworpen zijn door Piet Oudolf, die uitgaat van een natuurlijke begroeiing. Een wandeling over het landgoed dat overgaat in de duinen van Wassenaar is zeer de moeite waard.

De tijd was eigenlijk te kort omdat er zoveel te zien was.

De terugreis werd gedaan met een erg voldaan gevoel.

De projectgroep “van Missiekapel tot Kunsttempel” onder auspiciën van de stichting Kunst en Cultuur Leudal stelt de Missiekapel voor een 41ste editie ter beschikking aan beeldend kunstenaar

JAC LINSSEN

met zijn exotische beelden. Het is voor Jac belangrijk om emoties expressief tot uitdrukking te brengen in zijn beelden. Door overbodige zaken weg te laten en zich te beperken tot het essentiële tracht hij de nadruk te leggen op het innerlijk van de mens.

Jac:

“Van jongs af aan ben ik geïnteresseerd in tribes en Papoea’s in het bijzonder. Dit oervolk met zijn rituelen en gebruiken boeit me zeer. Met expressionistische koppen probeer ik dit vorm te geven.”

Het imponeert hoe zij hun huid tatoeëren en met “littekens van power look” voorzien.

PAPOEA’S is te zien achter de glazen poort van de Missiekapel.

De Missiekapel, naast de kerk, Dorpstraat 6093 ED Heythuysen gemeente Leudal is permanent te bezichtigen

WWW.JACLINSSEN.NL   WWW.KUNSTENCULTUURLEUDAL.NL   WWW.MISSIEKAPEL.NL

EXPOSITIE

5 september tot en met 28 november 2021.
De projectgroep “van Missiekapel tot Kunsttempel” onder auspiciën van de stichting Kunst en Cultuur Leudal stelt de ruimte beschikbaar voor een
40ste editie met
POSITION IV
"kunst installatie in ontwikkeling"
van kunstenares

REGGIE VOIGTLÄNDER

 In Heythuysen is een sculpturale installatie opgebouwd uit rode kleding die gedurende de expositieperiode van drie maanden in verschillende stadia te zien zal zijn. Deze specifieke beeldengroep verwijst in compositie naar Christelijke beeldhouw- en schilderkunst, maar is vanuit verschillende culturele kaders te bezien. Ze komt in een reeks van installaties die de kunstenaar al vanaf 2012 op verschillende locaties ontwikkelt. Het materiaalgebruik van afgedankte rode kleding verwijst naar verschillende achterliggende maatschappelijke aspecten, zoals uitbuiting, wegwerpcultuur en vernietiging van de natuur maar elk van de werken krijgt een eigen lading. Bezoekers kunnen gedurende drie maanden verschillende stadia volgen: zo kan bij elk bezoek iets veranderd of toegevoegd zijn en kan de bezoeker niet alleen de momenten zien maar ook een verloop volgen, zoals in een film. Alleen zijn de momenten langer zichtbaar. De uitvoering volgt weliswaar een vooraf ontwikkeld concept maar is afhankelijk van het proces. Daarmee doorbreekt de kunstenaar het statische principe van beeldhouwkunst en sluit aan bij het gegeven dat alles in beweging en veranderlijk is, ook ervaring en interpretatie.

EXPOSITIE 11 juni t/m 29 augustus 2021
De projectgroep “van Missiekapel tot Kunsttempel” onder auspiciën van de stichting Kunst en Cultuur Leudal stelt de ruimte beschikbaar voor een
39ste editie met meer dan 100 tekeningen van

 ANJA SIJBEN

Anja Sijben: “De De intensiteit van de foto “Gerlinde L.  3.12.1962” van kunstenaar Detlef Orlopp intrigeerde me om het beeld meer dan 100 keer te tekenen.” Een verscheidenheid aan Gerlindes karaktertrekken komen tot uiting, of zijn het Anja’s eigen reflecties?

Speciaal voor de Missiekapel maakte zij deze installatie. “In een kapel of kerk voel ik me bekeken, beoordeeld en tegelijkertijd word ik verleid om anderen te bekijken. Ook is het een plek om tot zelfreflectie te komen. Deze drie elementen zetten mij ertoe dit werk te maken.”

Kunstenaar Anja Sijben onderzoekt in haar werk de waarden die het menselijk gedrag bepalen. Zij heeft de Nieuwe Akademie in Utrecht afgerond. Ze heeft internationaal deelgenomen aan community art projecten (o.a. Lagos,Nigeria) en geëxposeerd (o.a. Omaha, Nebraska) .

“HET OORDEEL” is te bewonderen door de glazen deur van de Missiekapel aan de Dorpstraat naast de kerk in Heythuysen, Leudal   

van 11 juni t/m 29 augustus.

Er komt een cassette met een boek met tekeningen en een speciale ets van “Gerlinde L.  3.12.1962”. Deze ligt vanaf half juli in de Missiekapel. Voor meer informatie/bestellen anjasijben@hotmail.com, 06-10904329 www.anjasijben.com

Uffelse molen
Midzomer Expositie vanaf 7 augustus 2021

Na een lange onderbreking vanweg corrona pakt ‘Werkgroep Exposities’ van de ‘Stichting Kunst en Cultuur Leudal’ de draad weer op met een schitterende kunsttentoonstelling in de Uffelse Molen te Haler. Het historische gebouw, gelegen aan de oude smokkelroute tussen België en Nederland ademt de sfeer van eeuwen geleden. John Klerkx heeft het pand in zijn oude luister hersteld en stelt de molen, binnenplaats en weilanden ter beschikking voor onze midzomer expositie. Vier markante kunstenaars exposeren 3 weekends lang hun werk in en om de molengebouwen.

Constantijn Molenkamp (1959)

Met de kunstschilder Constantijn Molenkamp gaan we over de grenzen van de provincie Limburg.
Hij is een telg uit een bekende Brabantse kunstenaarsfamilie. Zijn werken komen tot stand in een organisch proces, waarbij de schilder in grote gebaren probeert het natuurlijk ontstaansproces spontaan in goede banen te leiden. Zijn doeken bestaan uit vele lagen, zoals ook zijn thema’s door verandering van licht, tijd, invalshoek en observatie veelgelaagd zijn. Ondanks het spontane karakter van het schilderen vereist het scheppingsproces toch rationele beslissingen van de kunstenaar. Een goed schilder laat beiden toe.

In de loop van zijn carrière als kunstenaar heeft Stijn een aantal thema’s uitgediept:

Zeeschappen
Met deze term karakteriseert de kunstenaar de werken die als een rode draad door zijn oeuvre lopen. We herkennen de oerkrachten van de zee met figuratief kustlijnen, landpalen en objecten als markering. Golven en wolken versmelten met elkaar maar desondanks blijft het gevoel van immense diepte en mysterieuze spanning bewaard.

Landmarks
Landmarks worden gekenmerkt door een levendig patroon van donkertonige kaders. Ze dammen de heftig gepenseelde vlakken in. Soms is het alsof je vanuit een vliegtuig op een landschap neerkijkt.

Nature Buildings
Met hun strakke lijnen vormen de gebouwen een sterk contrast met de grillige lijnen van de natuur nog versterkt door de perkamentachtige en gelaagde structuur van het werk.

De Santiago Codex
Deze Bestaat uit 19 schilderijen en 19 tekstpanelen, gebaseerd op de 19 hoofdstukken; de dagen uit het boek ‘De weg voorbij ’van Maarten van Rooy. Van de Santiago Codex, eerder tentoongesteld in Chateau Gerlach te Houthem, zijn enkele werken te bewonderen in de Uffelse Molen.

Clemens Maassen

Angelique Cremers

Constantijn Molenkamp:

EXPOSITIE 5 maart t/m 31 mei 2021
De projectgroep “van Missiekapel tot Kunsttempel” onder auspiciën van de stichting Kunst en Cultuur Leudal stelt de ruimte beschikbaar voor een
38ste editie van drie werken: Levensvleugel, Symbiose en Altaartje van Geert Schiks.
 
GEERT SCHIKS
Geert Schiks heeft deze installatie gemaakt in relatie met de serene sfeer van de Missiekapel.
De drie op zichzelf staande werken heeft hij zo gepositioneerd dat zij gezamenlijk een coherent geheel vormen.

De Levensvleugel staat voor de verdergaande ontwikkeling als aardbewoner, mede door het omgaan met de materie.
Het werk Symbiose verwijst naar polaire menselijke relaties.
Het Altaartje met twee gekleurde kerstbollen betekent de keuze van de aardbewoner, welk levenspad gevolgd wordt.

Geert Schiks heeft de toenmalige Stadsacademie gevolgd in Maastricht. Daarna een postacademische opleiding stedenbouw doorlopen in
Utrecht.
De expositie is dag en nacht te zien door de glazen deur van de Missiekapel aan de Dorpstraat naast de kerk in Heythuysen Leudal.

De expositie is te zien Van 5 maart t/m 31 mei 2021.
www.schiks.com geert@schiks.com mobiel 06 135 49 332

EXPOSITIE NAJAAR 2020

De projectgroep “van Missiekapel tot Kunsttempel” onder auspiciën van de stichting Kunst en Cultuur Leudal stelt de ruimte beschikbaar voor een 37ste editie met als thema LIEF LEVEN  van 

TANJA WEBBERS

Lief leven gaat over hoop en vertrouwen

Over geboorte, leven en dood

Over de schoonheid en de veerkracht van de natuur

Over het mysterie van het leven

De Missiekapel vindt u naast de kerk in Heythuysen. Door de glazen poort die een vrije inkijk biedt, belooft deze etalage een kleine sensatie. 

Voor meer informatie: website www. tanja@intverguldehirt.nl 

EXPOSITIE ZOMER 2020

De projectgroep “van Missiekapel tot Kunsttempel” onder auspiciën van de stichting Kunst en Cultuur Leudal stelt de ruimte beschikbaar voor een 35ste editie met de schilderijen installatie 

BLOEI

 5 juni tot 31 augustus 2020

INEKE TIMMERMANS

Deze zomer wordt  dit werk van INEKE TIMMERMANS dag en nacht uitgelicht door het “Project van Missiekapel tot Kunsttempel” in de Missiekapel.

Het werk is beschermd te zien achter de glazen kapelpoort en wordt met behulp van sensoren dag en nacht belicht. Het thema "bloei" is raak gecomponeerd in een kleurrijk mozaïek van speelse variaties. Ineke Timmermans slaat melodisch verftoetsen aan, ritmisch jazzy improviserend en intens begaan met haar schilderwerk. Ze gaat In passie los en trekt opgewekt, enthousiast verfsporen op papier en doek. Telkens weer ontstaan haar schilderijen perplex, als vanzelf, als buiten-bewustzijn, bevlogen. Op natuurlijke wijze treffend dus. Bewogen door dans en in trance poogt zij elk virus uit te bannen. . .vrij te blijven. 

Door intens te schilderen wijdt Ineke Timmermans zich deze zomer vitaal en hoopvol, vast beraden, met verf en penseel aan een bloeiende missie.

Ineke Timmermans. Beeldend Kunstenaar (Kunstacademie, Docentenopleiding, Beeldend vaktherapeut).

Ine.timmermans@home.nl

Tel: 06133599www.ineketimmermans.nl Atelier-18 -herten3

Aan het kerkplein, bij de Dorpstraat in Heythuysen.

www.inneketimmermans.nl Atelier-18-herten-

www.kunstencultuur.nl

www.missiekapel.nl

EXPOSITIE VOORJAAR 2020

Beelden in de Missiekapel te Heythuysen.
De projectgroep “van Missiekapel tot Kunsttempel” onder auspiciën van de stichting Kunst en Cultuur Leudal stelt de ruimte beschikbaar voor een 34ste editie met de installatie: 

SILENTIUM 

THEA HOUBEN (1958) is als beeldhouwster opgeleid aan de kunstacademie te Maastricht onder leiding van Piet Killaars. Na haar studie keerde zij in 1987 weer terug in haar geboortedorp Roggel. In het atelier creëert zij in brons sculpturen in diverse thematieken. Op uitdagende en respectvolle wijze geeft zij het menselijke lichaam weer. De portretkunst behoort eveneens tot haar specialiteit, dit wordt steeds weer bewezen door haar uitvoering van opdrachten. Voorts speelt zij met de natuur: vondsten hieruit worden verwerkt op originele wijze.

DE MISSIEKAPEL IN DE PASSIE EN MET PASEN

SILENTIUM

"WOORDEN ZEGGEN NIET WAT BEELDEN VERTELLEN"

Van 6 maart tot 1 juni 2020

werd dit prachtig sereen werk van Thea Houben dag en nacht uitgelicht door het “Project van Missiekapel tot Kunsttempel”.

Aan het kerkplein, bij de Dorpstraat in Heythuysen.

www.theahouben.nl

www.kunstencultuur.nl

www.missiekapel.nl

Uitnodiging voorjaarsexcursie Stichting Kunst en Cultuur Leudal

Op zaterdag 18 april gaan we voor onze voorjaarsexcursie naar Tilburg.

Deze keer blijven we tamelijk dicht bij huis voor een heel mooi programma.

Allereerst bezoeken we de LocHal. Dit is een voormalige fabriekshal, gelegen in het oude spoorweggebied van Tilburg. Deze hal is in een paar jaar tijds omgebouwd tot een centrum voor kunst en cultuur. De hal leent zich voor veel  evenementen, maar is sowieso een ontmoetingsplaats voor velen en is de hoofdhuisvestiging voor de Bibliotheek Midden-Brabant.  Tijdens de geplande rondleiding zullen we verteld worden over de bijzondere totstandkoming van dit imposante complex.

Na de lunch gaan we per bus naar museum De Pont.

Naast de altijd fraaie eigen collectie zijn er tijdelijke en eigentijdse kunstvormen te bezichtigen en te beluisteren. Van Marc Mulders zien we schilderijen die met de nodige abstractie het verloop van de natuur rondom de schilder weergeven. De twee kunstenaars Parrero en Liam Gillick tonen middels hun installaties in de vorm van video’s, foto’s en andere objecten de samenwerking met schrijvers, filosofen, filmmakers etc.

Bijzonder zal zeker de Belgische kunstenaar Marijke de Roover zijn. Van haar is een zeer aparte video te bewonderen, waarin haar zang als innemend, scherp, ironisch, eerlijk, camp en loepzuiver omschreven wordt. En nog mooier is dat zij die middag om 15.00 uur een live performance geeft!

Mochten er deelnemers zijn die liever het textielmuseum bezoeken dan hoeven zij vanaf De Pont de tegenover liggende straat maar in te lopen.

Vertrek uit Baexem om 08.45 uur en na aankomst met koffie/thee en gebak.

Aankomst Baexem ca.18.00 uur. Na opgave volgen de details.

De kosten voor deze reis bedragen € 32,50, all-in, voor bezitters museumkaart. Voor de ‘niet- bezitters’ daarvan is de entree voor De Pont € 12,50.

Deelnemers kunnen zich per email opgeven bij Jan Kraak, jhkraak@home.nl

en gelijktijdige betaling van € 32,50 op   NL15RABO0122237730 t.n.v. Stichting Kunst en Cultuur Leudal onder vermelding van “excursie Tilburg”.

 SVP ook vermelden indien je geen museumkaart bezit, ivm.mogelijke korting.

Namens de SKCL, werkgroep ‘excursies’ .

Mariet Moors

Els Stroobants

Jan Kraak

Deze excursie is niet doorgegaan. Corona.

Kunst en techniek in de oude orgelfabriek

De tentoonstelling ‘Kunst en techniek in de oude orgelfabriek’ werd georganiseerd door de ‘Werkgroep Exposities’ van de ‘Stichting Kunst en Cultuur Leudal’ in samenwerking met Heemkundevereniging Heitse.  De opening was op 16 juni. Ook de drie daaropvolgende weekends was de tentoonstelling opengesteld.

Onderdelen van de tentoonstelling

1. Een kunsttentoonstelling in de vroegere productiehallen van het bedrijf, met als thema ‘het raakvlak van techniek en kunst. Zeven vermaarde kunstenaars verleenden hun medewerking: Ton Oostveen, Benard Visser, Natascha Waeyen, Jeroen Vrijsen, Marco Wit, Godelieve Geurts en Gart Smits. Ook werd een tweetal werken geëxposeerd van de in 2009 overleden Shinkichi Tajiri; een internationaal bekend kunstenaar uit de COBRA-school, die lange tijd zijn atelier had in kasteel Scheres te Baarlo. Tijdens de openstelling werden rondleidingen langs de kunstenaars verzorgd door Ger Hermans.
    
2. Een historische tentoonstelling van orgelbouwer Verschueren, met aandacht voor de ontstaansgeschiedenis en het maatschappelijk en economisch belang voor de gemeenschap Heythuysen. De tentoonstelling werd gerealiseerd in een samenwerkingsverband met de ‘Heemkundevereniging Heitse’ en de eigenaar van het bedrijfspand Leon Verschueren.
   Tevens werd een video van Bob Strik vertoond; een interview met Leon Verschueren, met historische beelden van het bedrijf, de medewerkers en het vervaardigen van orgels.
3. Een graffitiproject van basisschool de Heihorst te Heibloem in samenwerking met de graffitikunstenaar Gart Smits.

Kunstenaars
De kunstenaars konden elk een eigen bedrijfshal inrichten met hun kunst. De geselecteerde kunst sloot goed aan bij het desolate industriële karakter van de hallen. Publiekstrekker waren de werken van Tajiri maar er was sprake van een goede harmonie tussen de verschillende kunstenaars, het werk en de ruimte. Tijdens de tentoonstelling werden goede contacten gelegd tussen kunstenaars en kunstliefhebbers.

Doelgroepen
Er werden verschillende doelgroepen bereikt: kunstliefhebbers, medewerkers, ex-medewerkers en hun familieleden van Verschueren Orgelbouw, liefhebbers van orgels en orgelmuziek en jongeren (graffitiproject). Ook was het voor velen een klein mysterie wat zich achter de statige dorpsgevels bevond. Door de opzet van de tentoonstelling kwam een breed publiek in aanraking met kunst. Opvallend was het dat alle leeftijdscategorieën vertegenwoordigd waren. Bij kunsttentoonstellingen zien we meestal een oververtegenwoordiging van de leeftijdscategorie 60+.

De opening
Tijdens de opening sprak voormalig directeur van het Stedelijk Museum Roermond, dhr. Ridsert Hoekstra de kunstenaars toe. Voor zijn toespraak klik op lees meer. Er was orgelmuziek door organist Jean Pierre Steijvers op een oud huisorgel en een toespraak door scheidend burgemeester Arno Verhoeven. De openingshandeling werd verricht door Leon Verschueren en de burgervader door op een antiek draaiorgel het nummer ‘daar komt de orgelman’ te spelen. Al met al duurde de openingsplechtigheid wat lang. Tijdens de opening werden alle sponsoren vermeld. Een verbeterpunt is om in plaats van een toespraak over en tot de kunstenaars een rondleiding langs de kunstenaars te verzorgen.

 Publieke belangstelling.
Zo’n 350 belangstellenden waren getuige van de opening. In de 3 opeenvolgende weekends kwamen nog zo’n 750 bezoekers de tentoonstelling bezichtigen. De samenstelling van de bezoekersstroom was zeer gevarieerd. Er waren veel lovende kritieken. Aan alle bezoekers werd een mooie tentoonstellingsbrochure uitgereikt hierin worden ook alle sponsoren vermeld.

Dankwoord
De groots opgezette tentoonstelling kon alleen slagen door de medewerking van veel vrijwilligers: de leden van ‘de Werkgroep Exposities’ en ‘de Heemkundevereniging Heitse’, organist Jean Pierre Steijvers, kunstkenner Ridsert Hoekstra, en de suppoosten.  We willen Leon en Mieke Verschueren bedanken voor de prachtige expositieruimte en voor alle informatie en fotomateriaal. Daarnaast werden bijdragen in natura beschikbaar gesteld door diverse ondernemers VETI, Wijnkopers Alex Storms Mertens, EP Tummers en Hermans Makelaardij. ‘De Stichting Verschueren Orgelbouw Ittervoort’ stelde belangeloos foto’s en gereedschappen beschikbaar.
Zonder de ondersteuning van sponsors ‘Rabobank Peel, Maas en Leudal’, de ‘Gemeente Leudal’ en ‘het Huis voor de Kunsten’ te Roermond zou het niet mogelijk geweest zijn deze tentoonstelling te organiseren. En last but not least danken we de kunstenaars voor hun creatieve inbreng en de vele uren van voorbereiding.

VAN OUDE MENSEN EN DINGEN DIE NOOIT VOORBIJGAAN
van JOHAN VERMEIJ 

De foto’s, films en installaties die Johan Vermeij maakt gaan over oude mensen en hun interieurs. De interieurs die ook na hun dood nog levend lijken alsof de bewoners nog aanwezig zijn.

De dingen die hij hiervan laat zien leggen beslag op je verbeelding. (aldus Emile Hollman van de Limburger in een recensie in die krant van 2 april 2005)

Het begon voor hem allemaal na de dood van zijn schoonmoeder. Hij ging in haar huis fotograferen en filmen. Het was net of ze alleen even weg was. Hij liet de camera rondwaren langs een beddensprei, de albasten stopcontacten, mattenkloppers, kruisbeeldjes en kasten vol lege kleerhangers. Vermeij zag in die kleerhangers een mobiel die hij daarmee bouwde.
De kleerhangermobiel, nu te zien in Heythuysen, komt tot leven zodra het licht aangaat.

 Deze installatie van Johan Vermeij was dag en nacht te bezichtigen in de Missiekapel naast de kerk in Heythuysen; van 7sep - 30 nov 2019.

Films, docu’s, foto’s, aquarellen, conceptuele kunst en installaties. Stefano Odoardi zet de zintuigen op scherp. Zijn filmdrieluik Mancanza - Italiaans voor: gebrek - is bijna voltooid. Reden om aandacht te besteden aan deze bijzondere Italiaans-Nederlandse cineast en beeldend kunstenaar, die een verrassend warme band onderhoudt met Midden-Limburg.

Opening Expositie in ECI in Roermond 3 februari 2019

EXPOSITIE
Jan C M Peeters met ICOON
van 1 september - 1 december 2018

De projectgroep ‘Van Missiekapel tot Kunsttempel’ met ruimhartige ondersteuning vanuit de stichting Kunst en  Cultuur Leudal en onder support van de stichting Vrienden van de Missiekapel stelt haar 28^ste editie, voor de derde maal  ter beschikking aan initiatiefnemer en curator tentoonstellingen Missiekapel.

Jan was als 8 jarige misdienaar gefascineerd door de twee houten ‘bewaar- me-engelen’ aan weerszijde van de vergulde deuren van het tabernakel op het hoofdaltaar van de parochiekerk in Horn. Ook gebeurde het dat ’s morgens, zetelend in een neogotische glas in lood venster in warme gloed, hoog neerkijkend op het priesterkoor, de heersende  grimmige God verscheen.

Inmiddels zijn, na een tijdlang bijgezet te zijn geweest als twee gevleugelde hermafrodieten aan de Byzantijnse Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand, de engelen van het vooroorlogs Roermonds  atelier Thissen  weer devoot terug op het altaar in Horn.

Maar nu, 2018, is een geheel nieuw, eigentijds en niet minder waarachtig  bedoeld altaarretabel,  als monumentaal vergankelijk maar poëtisch duurzaam, permanent in bedrijf in de Missiekapel  van Heythuysen (Midden-Limburg, gemeente Leudal) naast de St. Nicolaaskerk, aan het kerkplein met de Dorpstraat, van 1 september (met extra welkom op vr. 7 september  om 19.00 uur door  burgemeester Verhoeven)  tot 1 december 2018.

Peeters: ”Hoe meer ik weet, hoe minder ik begrijp, maar hoe betekenisvoller alles wordt”.                     
www.jancmpeeters.nl

Leudal Najaar expositie 2018

Vrijheid in beweging

Op zondag 18 november 2018 opent wethouder Robert Martens de Leudal Najaarexpositie 2018 in het gemeentehuis van Leudal. Onder het thema ‘Vrijheid in Beweging’ exposeren Maria Verstappen (schilderijen) en Dick van Wijk (beeldhouwwerken).

Maria Verstappen (Meyel, 1960)

Reeds in het atelier van het schildersbedrijf van haar vader raakte Maria als klein kind in de ban van verf, kleur en vormen. Zoals in de Gildetijd was schilderen in die tijd nog een verfijnd ambacht, waarbij vele technieken zoals het schilderen van houtstructuren en marmer beheerst moesten worden.

Toch ging Maria in haar studie en arbeidscarrière aanvankelijk een totaal andere kant uit. Na haar werk in de geestelijke gezondheidszorg groeide het besef dat je als mens een keuze moet maken als je je dromen wilt waarmaken en ze nam de beslissing om kunstschilder te worden.

Maria geniet van de ultieme vrijheid van die eerste streek op het doek en waarna in een zintuiglijk proces het kunstwerk zichzelf aan de kunstenaar openbaart. Ze schildert werken die voor velen een kosmische uitstraling hebben. Ze noemt het zelf vooral beeldhouwen op doek; ze werkt meestal niet met kwast en penseel maar met haar handen en een paletmes.

De vrijheid bij het creëren geeft haar een tomeloze kracht. Op geen enkele manier mag inbreuk gedaan worden op die vrijheid. Die vrijheid ontsteekt een oerkracht in de mens die zorgt voor dynamiek, intensiteit en beweging zodat een nieuwe werkelijkheid ontstaat.

Het werk van Maria is abstract maar toch universeel, vaak op grote doeken. Zij wil zich niet laten beperken door de maat van het doek. Intuïtief ontstaan harmonische composities van kleuren en structuren. Ze laat de beleving en interpretatie daarvan volledig over aan de kijker.

Maria exposeerde in binnen en buitenland, o.a. in Zwitserland, Oostenrijk, België, Duitsland en Spanje en ze heeft al een grote kring van particulieren en bedrijven opgebouwd die meerdere werken van haar in bezit hebben.

Op haar website (www.mariaverstappen.nl) vindt u en uitgebreide collectie van schilderijen van haar hand.

Klik hier om filmpje te bekijken.

Dick van Wijk (1943 Leiden)

Als klein kind, samen met oom Bram, hand in hand wandelend door Leiden langs monumenten, standbeelden en musea; zo werd de kiem gelegd voor de belangstelling voor kunst bij Dick.
Hij begon zelf ook te tekenen. Vele voorwerpen uit zijn omgeving tekende hij na en hij prentte de vormen in zijn geheugen.

Altijd al heeft Dick een fascinatie voor machines. Als ukkie van twaalf staat hij al achter de werkbank. Hij volgt dan ook eerst een technische opleiding. Naast een zeer goed ontwikkeld geometrisch ruimtelijk inzicht beschikt hij over enkele bijzondere karaktereigenschappen, passie en creativiteit, die ervoor zorgen dat de artistieke vonk overslaat en na zijn diensttijd gaat hij beeldhouwen studeren aan de Stadsacademie en daarna de Jan van Eyck academie te Maastricht. Hij krijgt o.a. les van de Italiaanse beeldhouwer Carasso en Arthur Spronken.

Na zijn studietijd vestigt hij zich als beeldhouwer in Roermond in de oude kunstwerkplaats van de glazenierfamilie Nicolas. In zijn beelden is Dick op zoek naar een symbiose van geometrische en organische vormen met als uitgangspunt het menselijk lichaam. Er is een drang naar vrijheid maar gelijktijdig naar de innerlijke en intense menselijke verbondenheid. Hierbij zijn beweging en dynamiek de elementen die het werk van Dick van Wijk karakteristiek en herkenbaar maken.

Dick werkt met vele materialen: brons, steen, hout, metaal, glas en combinaties daarvan.

Het is een uitdaging voor Dick om zijn ideeën vorm te geven in de daartoe geëigende materialen en technieken en de kracht van de beeldtaal zelf zijn werk te laten doen. Hij boetseert de vormen die in zijn hoofd zijn opgeslagen. Zijn fantasie en gedrevenheid zijn onuitputtelijk. Steeds meer beheerst hij daarbij de kunst van het weglaten.

In zijn lange kunstenaarsbestaan heeft hij voor veel gemeenten werk gemaakt voor in de openbare ruimte (o.a. Roermond, Heythuysen, Heerlen, Egmond aan Zee, Middelburg, Reijmesrtstok, Roubaix-Hem). Hij heeft een langdurig samenwerkingsverband opgebouwd met diverse galerijen in binnen- en buitenland (o.a. Roermond, Weert, Maastricht, Amsterdam, Bad Godesberg, Heeze en Turnhout). Hij heeft geëxposeerd op internationale kunstbeurzen, en zijn beelden bevinden zich in collecties van particulieren en bedrijven over de hele wereld (van Noorwegen tot Zuid-Korea en van Zwitserland tot in de Verenigde Staten)

Meer informatie vindt u op zijn website www.dickvanwijk.nl.

Klik hier om filmpje te bekijken.

Bezoek de tentoonstelling

De tentoonstelling ‘Vrijheid in Beweging’ is te bezichtigen op de zondagen 18 en 25 november en 2 december van 14.00 uur t/m 17.00 uur en op de tussenliggende werkdagen van maandag t/m donderdag in het gemeentehuis van Leudal (Leudalplein 1 Heythuysen) tijdens kantooruren. De toegang is gratis.

Najaarsexcursie Stichting Kunst en Cultuur Leudal naar Ludwig Museum in Keulen

Het Ludwig Museum in Keulen beschikt over één van de meest omvangrijke verzameling  kunstwerken uit de 20^e en 21^e eeuw. Zo is er een buitengewone verzameling van Europese Pop Art, de op twee na grootste verzameling van werken van Picasso, een uiterst betekenisvolle collectie kunstwerken van Duitse expressionisten en van Russische avant-gardisten.

Verslag excursie Kunst en Cultuur Leudal 27 okt 2018

Deze keer ging de reis naar het Ludwig Museum in Keulen. Een prachtig museum, toonaangevend in Duitsland. Gelegen achter de Dom, vlakbij de Rijn en het Haubtbahnhof. De architectuur is prachtig, met binnen schitterend licht. Ontworpen door architectenbureau Busmann en Haberer.

Koffie en gebak stonden klaar,  daarna volgde er een ingelaste rondleiding door een deel van de vaste collectie. Onze gidsen waren een Nederlands sprekende Duitse gids en de meereizende Jan Peeters.

Wij maakten kennis met werk van schilders van het Duitse expressionisme. Zij wilden niet de wereld zelf weergeven, maar de wijze waarop ze die ondergingen. Ze wilden dat wat hun bezig hield, hun emoties en indrukken tot uitdrukking brengen. Daar waren geen wetten of regels voor. Dit had tot gevolg, dat er nieuwe vormen ontstonden. Zij onderscheidden zich daarmee van hun 19e eeuwse  voorgangers, die immers nog teruggrepen naar een traditionele vorm.

De belangrijkste collectieven waren; "Die Brucke" en Der Blaue Reiter. De eerste met  Nolde, Kirchner, v Dongen, Heckel en Pechstein, die o.a. primitieve technieken en houtsnijkunst gebruikten.

De tweede, " Der Blauwe Reiter",  met Paul Klee, Kandinsky, Marc en Gabriele Münter. Zij maakten equivalenten van muzikale ervaringen.

Toen was er de lunch.

Na de lunch een rondleiding door de tijdelijke tentoonstelling van Gabriele Münter.

De aanleiding van de tentoonstelling is de mogelijke aankoop van het schilderij "Jongenskop Willi Blab". Men zoekt nog naarstig fondsen!

Gabriele leefde van 1877-1962

Ze hield zich staande tussen mannen en  streefde naar gelijkwaardigheid. Het Fauvisme, Gauguin en  Van Gogh hadden veel invloed op haar. Ze schilderde naar kindertekeningen, volkskunst en landschappen. Haar leraar en partner was Kandinsky. Ook dat is te zien in haar werk. Ze maakten beiden deel uit van Der Blauwe Reiter.

De tentoonstelling bestaat uit 120 schilderijen uit verschillende periodes van haar leven. Ze experimenteerde en er waren zichtbare invloeden. Ook waren er foto’s en grafisch werk.

Na 1910 vallen haar schilderijen op door stralende kleuren, die niet meer overeen komen met de werkelijkheid, maar naast elkaar geplaatste grote vlakken, extra aangezet met zware contourlijnen. Schaduwwerking,  diepte en perspectief spelen nauwelijks een rol.

Uiteindelijk werd Murnau haar woonplaats. Het dorp en omgeving werden de leidraad in haar werk.

Door de 1e wereldoorlog kwam er een breuk met Kandinsky. Hij ging terug naar Rusland. Er kwam ook een einde aan Der Blauwe Reiter.

Uiteindelijk krijgt ze een nieuwe partner; kunsthistoricus Eicher. Hij vindt dat ze verkoopbaar werk moet maken. Ook daar zagen we werken van. Gelukkig keert ze terug naar haar expressionisme. Die schilderijen zijn van veel betere kwaliteit!

Begin jaren 50 gaat ze abstract schilderen.

Vanaf 1937 wordt haar werk door de nazi s als " entartet" bestempeld.

Pas in 1948 komt haar werk opnieuw in de belangstelling. Ze maakte in totaal zo’n 2000 schilderijen!

De hele dag was een kleurenfeest! Zeker de moeite waard om nog eens terug te gaan!

We waren om 18.30 weer veilig terug in Baexem.

MAARTEN VAN DEN BERG en NATASCHA WAEYEN

De 27 editie Missie Kapel; een installatie met als titel

‘MINSTENS TACHTIG RONDJES’

Permanent te zien van 9 juni t/m 30 augustus 2018 in de Missiekapel te Heythuysen.

In 1988 begonnen Maarten van den Berg en Natascha Waeyen met hun kunstopleiding in dezelfde propedeuseklas aan de Kunstacademie in Maastricht. Maarten studeerde af als beeldhouwer en Natascha als monumentaal vormgever. Beide kunstenaars gingen daarna ieder hun eigen weg. De beeldhouwer ontwikkelde zijn liefde voor taal, schreef een aantal dichtbundels en verwerkte zijn poëzie op diverse plaatsen in de openbare ruimte. De tekenaar vond haar beeldtaal in het bouwen van ruimtelijke installaties met draadgaas en licht. Jaren later vonden de kunstenaars elkaar in het idee om beide kunstdisciplines te verbinden en te ontwikkelen tot een gezamenlijk werk. De smeltvorm die is ontstaan maakt ondermeer gebruik van braille en gebarentaal. Zo heeft het werk zowel aandacht voor onze zintuigen als het ontbreken ervan. Toen Jan Peeters aan Natascha en Maarten vroeg om de Missiekapel van Heythuysen onder handen te nemen, was de cirkel rond. Het multidisciplinaire resultaat heeft nu zijn weerslag in de kapel gevonden en kreeg de titel ‘minstens tachtig rondjes’.

Maarten van den Berg (1970, Heerlen) is dichter en beeldend kunstenaar. Zijn werk kenmerkt zich door een onmiskenbare romantische inslag langs rouwranden van de dagelijkse realiteit. Hij schreef vijf bundels en werd opgenomen in diverse bloemlezingen. Daarnaast is zijn dichtwerk op talloze plekken terug te vinden in de openbare ruimte. Zijn dichtregels zijn te vinden op straat, plein, brug, schoolgebouw, fabriek, gemeentekantoor, kerk, restaurant en café. Hij zoekt veelvuldig samenwerking met mensen uit andere disciplines zoals muzikanten, beeldend kunstenaars, architecten en fotografen. Maarten van den Berg beschrijft een rauwe zoektocht naar verstilling, over stadsmatrozen, liefde, gevlochten eenvoud, troost en vechtlust.

Natascha Waeyen (1971, Roermond) woont en werkt als beeldend kunstenaar in Maastricht. Zij studeerde af aan de Kunstacademie in Maastricht en deed een postgraduate drawing & painting aan het Schotse Edinburgh Collage of Art. Haar werk kenmerkt zich door transparantie, ruimte, ritme en licht. In de afgelopen jaren heeft zij een aantal gemeentelijke opdrachten in de openbare ruimte gerealiseerd. Haar universele beeldtaal vindt voortdurend weerslag in nieuwe installaties die zich laten schetsen door een duidelijke persoonlijke hand.

Aanleidingen als poëzie, parken, rotondes, een asielzoekerscentrum en eenvoudige ontmoetingen brengen nieuwe invalshoeken en een verrassende gelaagdheid in haar werk tot stand. Ze legt graag verbindingen tussen verschillende kunstdisciplines door samenwerkingsverbanden aan te gaan met andere kunstenaars. Natascha Waeyen is actief in binnen- en buitenland.

Websites en social media:    

www.nataschawaeyen.nl | https://www.facebook.com/nataschawaeyen.nl/

maartenvandenberg.net  |  https://www.facebook.com/maarten.vandenberg.1232  | Instagram: maarten_van_den_berg

Stichting Kunst & Cultuur Leudal organiseerde geslaagde excursie naar Wintertuin O.L.V. Waver en Lier in België

Op de zonovergoten ochtend van 12 mei vertrok een volle bus richting Lier. 51 Kunstliefhebbers werden in het Ursulinen complex in O.LV. Waver in de nabijheid van Lier verwelkomd door twee gidsen.

Bij binnenkomst werd de groep overweldigd door de uitzonderlijk mooie decoraties. Na de koffie en de vlaai, opgediend in de feestrefter, leidden de twee oud-leerkrachten het gezelschap rond in het voormalige meisjesinternaat. In dit monumentaal gebouwencomplex zijn verschillende bouwstijlen tot een harmonieus geheel versmolten. De parel is evenwel een elegante wintertuin uit 1900 met kleurrijk glas in lood in art nouveau stijl.  Verder werd de Ursula zaal, Alpenzaal, de La Fontaine refter, de kloosterkerk, pianogalerij en de badkelder bezocht.

Na de middag vertrok het gezelschap per touringcar naar Lier.  Twee stadsgidsen wandelden met de groep langs een aantal bezienswaardigheden van de stad. Het voormalige stadhuis in Brabantse Rococo stijl, het belfort en de gevangenenpoort als overblijfsel van de vroegere omwalling. De Zimmertoren met astronomisch uurwerk en het ernaast gelegen museum maakten veel indruk.

Enthousiast vertelde de gids bij een standbeeld van een kudde schapen hoe de Lierenaren aan hun spotnaam van “schapenkoppen” kwamen. Ze verkozen een schapenmarkt boven een universiteit. Vervolgens werd het begijnhof bezocht, dat in 1998 op de werelderfgoedlijst van de UNESCO geplaatst is. Dit begijnhof ontstond in de 13^e eeuw, maar de meeste huizen dateren uit de 17^e en de 18^e eeuw. Het is een typisch voorbeeld van een stratenbegijnhof met 11 straten en 162 huizen. Ook werd er nog een kijkje genomen in twee in de stad gelegen hofjes.

Na een gezellige afsluiting in een café aan de Markt vertrokken de kunstliefhebbers rond 17.00 uur naar huis.

Leudal Voorjaar Expositie 2018

The Blues
Op zondag 15 april om 14.00 vindt in het gemeentehuis van Leudal de opening plaats van de Leudal Voorjaar Expositie 2018. Onder het thema ‘The Blues’  wordt werk geëxposeerd van beeldhouwer Uli Freude en de kunstenaressen Sarah Jane Hickson en Jacqueline Muitjens.  Met drie nationaliteiten is er sprake van een internationale expositie, met toch een zeer sterke verbondenheid met Limburg. De werkgroep Exposities van de Stichting Kunst en Cultuur Leudal vindt het een voorrecht om ook Midden Limburg te laten kennismaken met deze kunstenaars.

Uli Freude (1957 Essen) studeerde kunst en beeldhouwen in Keulen en Aken. Vanaf 1985 zwierf hij 10 jaren lang door de Aziatische wereld. Hij deed vele landen en culturen aan: China, Pakistan, India, Thailand, Indonesië, Maleisië, Hongkong en  Singapore waar hij vaak samenwerkte met inlandse beeldhouwers. Ook  kwam hij in aanraking met het Boeddhisme en andere levensbeschouwingen die hem als mens en als kunstenaar verrijkt hebben.

Een aantal jaren was hij werkzaam in verschillende ateliers in Aken en omgeving, maar in 2011 is hij neergestreken in Kerkrade. Daar voelt hij zich als een vis in het water, een mooi atelier bij ‘Werkplaats K’; geen problemen met geluidsoverlast als hij aan het zagen, boren en hakken is, vriendelijke mensen en een grote mate van vrijheid, zorgen ervoor dat hij zich als kunstenaar vol kan ontplooien.

Uli is een beeldhouwer die werkt met hout en kleur. Hij werkt graag met ahorn maar ook met andere houtsoorten zoals metasequoia en essen. Alle beelden worden gemaakt uit één blok hout of één boomstam.

Voor zijn sculpturen gebruikt hij zichzelf als model. Zijn beelden zijn  een personificatie van zijn fantasiewereld en de verborgen facetten van zijn eigen karakter.  Ze drukken een zinnelijke en spirituele belevenis uit.  Zijn personages vertegenwoordigen de stemmingen en eigenschappen van de mensheid en geven een kritische kijk op de maatschappelijke omgeving.

In zijn kunstwerken is kleur de vierde dimensie; kleur versterkt de symbolische betekenis en de gevoelswaarde. De ene keer is dat de agressie in schreeuwend roodoranje, dan weer tederheid, genegenheid en bescherming, in sereen blauw. Elke stemming heeft zijn eigen kleur. Soms bleekt hij het hout met toiletontstopper. Dat levert weer een andere expressie op en de structuur van het hout blijft dan bewaard.  Vaak zijn de beelden humoristisch of zelfs absurdistisch. Sommige beelden lijken te zijn weggelopen uit de geschilderde middeleeuwse taferelen van Jheronimus Bosch.

Uli Freude heeft een vaste kring van bewonderaars. Hij heeft al op vele plaatsen geëxposeerd, in binnen- en buitenland (Aken, Dusseldorf, Barcelona, Luik, Urmond, Steyl en Sittard) samen met bevriende kunstenaars als Frank Castro, Helga Palmisano en Gus Mazzocca.

Sarah Jane & Jackie Blue
Onder deze naam werken Sarah Jane Hickson (1969, Luton GB) en Jacqueline Muitjens (1967, NL) samen in ‘an artists’ collaboration’ in hun atelier in Urmond. Vijftien jaar geleden ontmoetten ze elkaar en er was meteen een klik. Sindsdien zijn het soulmates met duidelijke verschillende karakters die elkaar toch aanvullen en ondersteunen. Jacqueline is een vrouw van actie; zij is extravert en welbespraakt; zij gaat door onder alle omstandigheden. Sarah Jane is meer relativerend, nadenkend en aarzelend maar tegelijkertijd perfectionistisch;  ze is bescheiden en staat niet graag in het middelpunt van de belangstelling.  Bij beiden is er sprake van een permanente zoektocht en onderzoek naar verdieping in kunst en technieken.

Levensreis
Samen maakten Jacqueline en Sarah Jane in 2017 hun droom  waar: Het maken van een levensreis als kunstenaar en als mens.  Hun sollicitatie voor een ‘Artist in Residency’ in Ashfield, Massachusetts in de Verenigde Staten werd gehonoreerd en twee maanden lang (september/oktober 2017) beleefden zij de tijd van hun leven, ver weg van alle huiselijke beslommeringen, alleen bezig met hun kunst, experimenteren, filosoferen en het verdiepen en verbreden van hun thematiek. In Wellspring House, een verbouwd oud koetshuis met een prachtige tuin, midden in een dennenbos, vonden zij de perfecte verstilde omgeving om intens samen te werken. De kleurschakeringen van de herfst met crimson, goud en fel oranje en de Blue Hills van Massachusetts vormden daarbij een ideale inspiratiebron.

In hun samenwerkingsproject hebben zij gekozen voor een speciale techniek: cyanotype.  Een cyanotype ( blauwdruk) is een oude fotografische techniek; een vorm van fotograferen zonder camera, waarbij lichtgevoelig gemaakt papier door UV-licht (de zon) wordt belicht. Er wordt in witte lijnen een directe fotografische kopie gemaakt op blauwe achtergrond. Deze kleurt blauw door het gebruik van cyanidezouten.

Jacqueline Muitjens groeide op in de mijnstreek en had als kind een passie voor fossielen en geologie. Ze studeerde Engels, geografie en onderwijskunde en werd docent. Vanaf 2003 stortte zich vol op haar andere passie: kunst. Zij ging lessen volgen aan de Kunstacademie van Maasmechelen, waar ze in 2012 afstudeerde. Daarna voltooide ze opleiding aan de Nieuwe Academie in Utrecht.

Jacqueline combineert verschillende technieken (mixed media), maar ze maakt ook installaties en video’s. Ze gebruikt acrylverf, pen, penseel, markers en zelfgemaakte foto’s. Ze schildert in krachtige lijnen en creëert vaak een mysterieuze, verstilde atmosfeer. Haar meestal abstracte werk bestaat uit verschillende lagen.  Er is de suggestie van een landschap, met een herhalingseffect van bepaalde elementen zoals cirkels, lijnen en strepen. Vaak verstopt ze persoonlijke gebeurtenissen in haar werk. Ze is gefascineerd door de nalatenschap van vroeger leven en wil zelf graag iets nalaten voor toekomstige generaties. Een centraal thema in haar kunst is de vergankelijkheid.

Ze won diverse kunstprijzen. Dat bood haar de mogelijkheid te exposeren op vele plaatsen, zoals het MuZEE in Oostende (België), het Gemeentemuseum in Den Haag en galeries in Aken, Berlijn, Murcia (Spanje), New York en Maastricht.

Sarah Jane Hickson
In haar jeugd groeide zij op samen met haar prachtige, maar geestelijk beperkte zusje, waardoor zij het verlangen ontwikkelde om mensen en hun emoties te leren begrijpen. Pas na haar dertigste ontdekte zij dat de kunst de krachtigste manier is om te ontdekken waarom, wat en wie wij zijn.

In 1998 verhuisde zij met man en drie kinderen naar Nederland. Door het bestuderen en maken van kunst raakte ze betrokken bij de cultuur en taal van ons land. Haar passie voor kunst kende geen grenzen en ze trok door heel Europa om de kunstwereld te leren kennen en doorgronden. In Obras in Portugal voltooide zij haar eerste ‘Artist in Residence’.

Ze kwam erachter dat je je comfort zone moet verlaten om door te dringen tot de kern van jezelf; tot de echte emotie. Je moet je naakt en kwetsbaar opstellen. Om de naakte waarheid te leren kennen moet je alleen durven zijn. Als het gaat om uitdrukken van emoties werkt zacht gefluister daarbij indringender dan een oorverdovende kreet.

In haar werk legt ze  soms de focus  op een detail van het menselijk lichaam, een hand, of haren.  Bij elk stukje kunst onderzoekt zij de formele aspecten zoals ruimte rond een figuur, balans en eenheid. Ze werkt het liefst op ongeprepareerde en ruwe oppervlakten: zelf opgespannen linnen, canvas of katoen. Ze gebruikt technieken als olieverf, houtskool en pastel, waaraan ze op een hedendaagse manier historisch borduurwerk (blackwork) toevoegt. Met naald en garen brengt ze subtiele borduurpatronen aan op het doek waardoor de structuur een fragiel karakter krijgt.

Haar eerste grote expositie, voor leden van Sotheby’s en de internationale kunstgemeenschap vond plaats tijdens TEFAF 2013. Sindsdien heeft zij meer dan 20 maal geëxposeerd in binnen- en buitenland.

Openingstijden
De expositie is geopend op zondagen 15, 22 en 29 april 14.00 – 17.00 uur en op werkdagen van maandag t/m donderdag tijdens kantooruren. 

Maria Stams uit Kerkrade exposeerde een expressionistisch beeld in twee-eenheid van religieuze en wereldse betekenis in de Missiekapel te Heythuysen gedurende de maanden april en mei.

Gedurende de maanden april en mei werden in de Missiekapel naast enkele tekeningen twee identieke sculpturen met verschillende kleur en hoofddoek tentoongesteld tot één universeel Mariabeeld. De neogotische kapel, in deze periode van oorlogen en vluchtelingen, maakt dit werk bijzonder invoelbaar en aandoenlijk. Het geheel, een sereen interieur met deze beeldengroep, wordt bij aandachtig beschouwen een indringend actuele Onze-Lieve-Vrouw van Smarten. De 26e editie Missiekapel is met geëngageerde kunst een tijd en een plek voor bezinning en devotie.

BETEKENIS: Met deze Mater Dolorosa verwijst Maria Stams naar moeders die rouwen om zonen gestorven voor een hoger doel.

WERKWIJZE: Maria Stams: “Al boetserend ontdek ik de kracht van het materiaal; de mogelijkheden om de idee te vertalen in een beeld. De sporen van het werken waardeer ik, ze lopen parallel met het zien. Een streep in een beeld verwijst naar een lijn, een veeg naar een vlak. Minieme nuances in een beeld maken een wereld van verschil”.

“Voor een hoger doel” is van 1 april tot 1 juni 2018 permanent te zien in het gerestaureerde  tempeltje nabij de kerk, Dorpstraat, Heythuysen. De expositie is dag en nacht te bekijken: de kapel is voorzien van glazen poorten en sensoren om verlichting en eventueel geluid te activeren.

Voor verder contact met Maria Stams: +31 (0)644082203  e-mail mariastams@home.nl  www.mariastams.nl

Beeldend kunstenaar Hans Kuijs uit Leveroy exposeerde een installatie met  bloeiende  “SAKURA” van 5 januari t/m 31 maart 2018. Hiermee werd mede de 25^ste editie in dit  minimuseum hoopvol en blijmoedig benadrukt.

Hans Kuijs vindt de Missiekapel als inspiratiebron bijzonder boeiend, omdat hij hier zijn werk nu eens niet in een gebruikelijke galerieachtige ruimte kan laten uitkomen. Hier, in deze hoge, serene kapel kan zowel de winter als het uitbotten van de lente zijn werk geheel nieuw leven inblazen, waardoor deze kunstenaar als verhalenverteller letterlijk uit de verf komt: Met SAKURA speelt zijn verhaal in het “hier en nu”, terwijl het gaat over “overal en altijd”:

“Er is een oud Japans verhaal over de kersenbloesem van de Sakura, dat ik in en met deze kapel voelbaar wil maken.

Een samoerai voelde zich erg verbonden met deze boom en kwam dan ook vaak langs voor schaduw, bescherming en het bewonderen van de mooie bloesem.

Maar hoe vaker de samoerai naar de Sakura keek, hoe meer de Sakura afstierf.

De samoerai werd hier erg ongelukkig van en op een dag besloot hij zichzelf te offeren onder de boom.

Hij had zijn laatste levensenergie aan zijn geliefde Sakura gegeven, die hierdoor weer helemaal opbloeide en dat gebeurt vandaag de dag nog steeds”.

Deze winter is de kwetsbare Sakura als voorbode van de lente dag en nacht te zien in Missiekapel te Heythuysen naast de St. Nicolaaskerk, aan de Dorpstraat. www.hanskuijs.com   

Verslag najaarsexcursie Kunst en Cultuur Leudal op 30 oktober 2017
naar Gorssel; museum MORE en dependance kasteel Ruurlo.

We vertrokken op tijd en reisden eerst naar Gorssel. In het museum stonden al tafels met koffie, thee en gebak klaar. Dat voelde als een warm welkom!

Het museum is gehuisvest in het voormalige gemeentehuis, dat verbouwd is door architect Hans van Heeswijk, die er met veel glas, een daglichtmuseum van maakte.

De naam 'MORE' komt van MOdern REalisme. Ik citeer: "museum MORE hanteert als verzamelbegrip modern realisme. Daarbij wordt realisme beschouwd als een verhaal dat in principe oneindig is en van inhoud kan veranderen."

Bij de aanleg van de collectie werd gekozen voor beeldende kunstenaars uit de 20e en 21e eeuw, die de zichtbare werkelijkheid als uitgangspunt nemen en deze op herkenbare wijze verbeelden.

Een uitstekende gids gaf ons een goed tijdsbeeld door ons te leiden langs werken van o.a. Raoul Hynckees, Dick Ket, Pijke Koch, Wim Schuhmacher en Carel Willink; de belangrijkste neorealisten. Maar we zagen ook samengestelde foto's van Ruud van Empel, Jan Mankes' klassieke onderwerpen en nog vele anderen.

De kers op de taart was de tijdelijke tentoonstelling van Herman Gordijn. Hij schildert de werkelijkheid achter de werkelijkheid virtuoos. Hij is een van de belangrijkste Nederlandse schilders van de laatste 60 jaar. De naakte huid fascineerde hem en het drama van het verval komt op veel schilderijen voor.  Zijn portretten in opdracht zijn majestueus.

Na de lunch gingen we, in de nog steeds stromende regen, naar kasteel Ruurlo. Kosten noch moeite werden door de Hr. en Mevr. Melchers gespaard om het kasteel te restaureren en er de collectie van Carel Willink te huisvesten. Omdat de zaaltjes te klein zijn voor groepsrondleidingen, kregen we een lezing in de trouwzaal. Ook daar, zoals overal, rococo stucwerk en moiree zijde als behang. De kleuren daarvan zijn overal aangepast aan de kleuren van de schilderijen. Er waren mooie schoorsteenstukken en ingelegde vloeren.

Ook hier werkte Hans van Heeswijk met veel glas. Vermeldingswaard is de  loopbrug van glas en staal, met in de glazen wanden gegraveerde rietpluimen. Behalve de schilderijen van Willink, konden we ook nog jurken van Mathilde Willink bewonderen.

Het weer was te slecht om door het park te wandelen, we konden er slechts door de ramen  van genieten.

Om 17 uur reisden we moe, maar voldaan en enthousiast over wat we gezien en gehoord hadden, richting Baexem.

Het project ‘VAN MISSIEKAPEL TOT KUNSTTEMPEL’ 
stelde de expositieruimte “Missiekapel” ter beschikking aan Peter van Knippenberg met wisselende installaties en gedichten onder het thema ONT-MOETEN.
Het werk van Peter van Knippenberg, vanaf 6 oktober te zien in de Missiekapel,  komt voort uit zijn fascinatie voor kerkhoven. Zijn wisselende installaties en gedichten in de Missiekapel, kun je als beschouwer het beste gewoon, 'tussendoor even laten gebeuren'.  Je geeft je over aan een gedicht, dat je als toevallig passant voor jezelf  citeert. Je staat letterlijk stil bij, voor onze westerse cultuur, vertrouwde en veelal dode begrafenisbeelden die door zijn toedoen juist weer tot leven komen. En, dat is wat deze  kunstenaar oproept, je gaat in vrede verder. Niet met een verkrampte frons op je voorhoofd maar met  een werkelijk relativerende glimlach. Zijn werk is bedoeld om je meditatief even uit de waan van de dag te halen. Te kalmeren en te bevrijden 

De Missiekapel roept, dit keer, deze nazomer, op deze magische plek, meer dan ooit,  een oud haast vergaan kerkhof op. Weliswaar in gedachte  maar waarachtig als in een droom. Het project 'Van Missiekapel tot Kunsttempel' nodigde Peter Van Knippenberg uit om ons in zijn eigen beleving van culturele, soms zwaarmoedige begrafenisvormen en rituelen, te verlichten. Hierbij maakt hij gebruik van gedichten, installaties en de serene stilte van een witte kapel bij een vrijwel verdwenen kerkhof. 

 Deze monumentale installatie was te bezichtigen van 6 oktober t/m 30 december.

Maarten Bouman en Rob van den Broek exposeerden in Heythuysen

Van 12 november t/m 26 november organiseerde de werkgroep exposities van Stichting Kunst en Cultuur Leudal de najaar expositie 2017.

Op zondag 12 november om 14.00 uur ontving een vertegenwoordiger van B&W van de gemeente Leudal de kunstenaars Maarten Bouman en Rob van den Broek, familie, genodigden en andere kunstlievende belangstellenden.

Jan C M Peeters ging het gesprek aan met beide kunstenaars, waarbij het publiek meer te weten kwam over inspiratie, werkwijze, materialen en het vormingsproces van hun werk.

Rob van den Broek (Afferden) is van huis uit bronsgieter. Met een ervaring van vijfenveertig jaar weet hij als geen ander de mogelijkheden die de giettechniek toelaat en stelt hem in staat vrijuit hiermee te experimenteren.

In die periode waarin hij ook al dertig jaar een eigen bronsgieterij heeft, hebben talloze werken van andere kunstenaars hun uiteindelijke vorm gekregen. Zo’n tien jaar geleden is hij zelf beelden gaan maken. Iets totaal nieuws maken is eigenlijk onmogelijk maar toch wilde Rob zijn eigen vormentaal ontwikkelen. En dat is gelukt!

Rob bouwt zijn beelden op uit was. Vervolgens worden delen weggesneden waardoor een nieuw concept ontstaat. De oorspronkelijke vorm van veelal mannelijke en vrouwelijke torso’s verdwijnt naar de achtergrond; voor- en achterkant worden tegelijk zichtbaar.

Zijn laatste werk is vooral geïnspireerd door het fenomeen steampunk, een term uit de wereld van science fiction en fantasy. Het woord steam verwijst naar de tijd dat stoom de primaire krachtbron was voor mechanische beweging. Tandraderen, glanzende messing drijfstangen en hefbomen; kortom de futuristische wereld van Jules Verne met zijn Nautilus en  H G Wells met zi jn tijdmachine en mannetjes met mechanische ledematen en gekke brilletjes. Mensenhoofden en lichamen die onderhuids bestaan uit ingewikkelde raderwerken.

Maar naast het fantastische laat Rob van den Broek ook zien dat hij uit de weg kan met kleine, verstilde figuren uit planten- en dierenwereld.

Maarten Bouman

Geboren in Spanje kwam Maarten als kind in Neer terecht waar zijn vader Hans, ook kunstschilder, woonde en werkte in een tot atelier verbouwd molenhuis aan de Neerbeek. Dit atelier wordt nog steeds door Maarten gebruikt

Maarten Bouman is een schilder die in alle opzichten verknocht is met de streek waarin hij leeft. Onderwerpen vindt hij in de naaste omgeving en de cultuur van het Limburgse land. Dat getuigen de schilderijen van dorpstaferelen, schutterijen, luchten en landschappen. Faam verwierf Maarten met het schuttersdoek Nachtwacht van Neer, voorstellende de verbroedering van de schutterijen uit Neer. Het enorme doek dat jarenlang in Amsterdam heeft gehangen, is onlangs terug in Neer, en is op de tentoonstelling te bezichtigen. Dit schilderij was aanleiding om zich te verdiepen in het schilderen van portretten, zijn andere passie.

Na een studie bouwkunde volgde Maarten een aantal jaren lessen aan de kunstacademie in Maastricht. Op aandringen van zijn vader ging hij daarna in de leer bij Jan Tullemans in Weert. De invloed van zowel Tullemans al Bouman senior is in Maartens’ werk terug te vinden. Zijn palet is veelkleurig maar niet schreeuwend, veel blauwe en grijze tinten maar niet somber.

Maartens’ schilderstijl is, zoals hij zelf zegt, intuïtief en wispelturig,  overeenkomstig zijn karakter. De ene keer schildert hij met een duidelijke intentie, de andere keer laat hij zich beïnvloeden door het werk. Van een realistische weergave maakt hij vaker uitstapjes naar een meer abstracte wijze van schilderen.

Het project VAN MISSIEKAPEL TOT KUNSTTEMPEL onder support van de stichting KUNST en CULTUUR LEUDAL
stelde de expositieruimte van 7 juli tot en met 29 september ter beschikking aan Pi Backus en zijn werk met de titel  Panta Rhei in Missiekapel Heythuysen (naast de kerk).
De opening was op vrijdag 7 juli 19.00 u.

Na organische en figuratieve beelden volgde een periode van constructivisme, arte povera en concept art en gaandeweg schudde hij de academische invloeden van zich af. Buiten de vele exposities in binnen- en buitenland zijn de jarenlange reizen naar India, specifiek de Himalaya’s  in Ladakh, Noord India. de Indrukwekkende landschappen maar vooral de ontmoetingen met lokale mensen, monniken en het boeddhisme doorslaggevend voor de grote omwenteling in de levenshouding en filosofie van Pi,  die de opgedane ervaringen en gevoelens in beeldend werk vertaalt. Hier gaat het niet meer nadrukkelijk over mooi, kleur,  compositie  en/of commercieel succes.  Acceptatie van de menselijke kwetsbaarheid in zijn tijdelijke aanwezigheid en de niet te omvatten grootte en krachten van het heelal. Zijn installaties dagen de toeschouwers uit tot het formuleren van eigen gedachten en gevoelens en de hoop dat  bewustwording van onze kwetsbaarheid en het tijdelijke van ons  menszijn, al is maar even, doordringt in aller alledaags bestaan

www.pibackus.com

Jenaplanschool de Klink in de ban van de kunst

Vanaf 31 maart heerst er in ‘Jenaplanschool de Klink’ te Grathem grote bedrijvigheid. In samenwerking met de ‘Werkgroep Exposities’ van de ‘Stichting Kunst en Cultuur Leudal’ loopt het ‘Jeugdproject Kunst en Cultuur’ waarbij de leerlingen kunnen deelnemen aan allerlei workshops op het gebied van kunst, poëzie, fotografie en cultuur. De hele vrijdagmiddag en het hele schoolgebouw zijn vrijgeroosterd en alle leerlingen van groep 5, 6, 7 en 8 doen mee. Negen verschillende kunstenaars uit de regio verzorgen de begeleiding. De kunstenaars proberen niet alleen de leerlingen te inspireren en motiveren, maar anderzijds ook zelf inspiratie te halen uit het contact met jongeren. De activiteiten vinden niet alleen plaats op school maar ook op locatie of in het atelier van de kunstenaar.  Er wordt gewerkt in kleinere groepjes zodat elke leerling voldoende aandacht krijgt en de kunstenaars prettig kunnen werken en begeleiden. Het project loopt tot het einde van het schooljaar 2016-2017.

Het is een heel circus op zo’n vrijdagmiddag. Zo kun je leerlingen vinden liggend aan de oever van een ven om net dat ene unieke plaatje te schieten van een spinnetje in het riet; en daarbij hoort een gedicht dat past bij de emotie van de jonge fotograaf. Of je ziet leerlingen die plakkend, knippend, timmerend en vervend een fantasiewereld scheppen uit verpakkingsmateriaal van supermarkten. Of kinderen die begeleid door kunstenaar Ismael Riega op grote kartonnen borden een eigen stripverhaal maken; zelfbedacht en zelf geïllustreerd. En dan heb je nog leerlingen die kunstobjecten maken van afvalmateriaal of zich uitleven in het atelier van keramist Jac Linssen. Verrassend zijn ook de holistische schilderijen, waarbij het kunstwerk zich als het ware vanzelf openbaart aan de maker en de silhouettekeningen met gemengde technieken waarbij elke leerling zijn eigen verhaal,  karakter en denkwereld verwerkt op levensgrote schilderijen.

Het is voor Juf Trudie Takken en juf Kristel Slaats een hele klus om alles te organiseren en in goede banen te leiden; maar ze zien het als een uitdaging. De tomeloze inzet  en het enthousiasme van de leerlingen vormt hun beloning. En … Jenaplanschool de Klink wordt zo op de kaart gezet. Daarbij wordt het onderwijsdoel niet vergeten. Het project sluit ook aan bij de thema’s  Communicatie en Mens die in alle vakken op ‘Jenaschool de Klink’ aan de orde komen.

Ook zal ‘Het Andere Ei”, een levensgroot, meer dan 3 meter hoog ei, in de vorm van een stalen frame, opnieuw worden aangekleed door de leerlingen van de school. “Het Andere Ei” is een project van kunstenaar Jan C M Peeters. Het is een rondreizend ei dat in vele vormen en gedaanten is geëxposeerd en inmiddels zijn eigen historie heeft opgebouwd.

De resultaten / prestaties zullen tijdens het Kunst en Cultuur Weekend Leudal 2017 worden tentoongesteld (eerste weekend van september) in kasteel Groot Buggenum of de Nassaurie te Grathem: zowel het werk van de leerlingen als van hun leermeesters/ inspirators.

Dit project kan gezien worden als pilot-project. In de toekomst kunnen ook andere scholen uit Leudal, die samenwerken binnen SPOLT, de overkoepelende organisatie van scholen in Leudal, beurtelings deelnemen aan het project.

We zouden heel graag in contact komen met kunstenaars die het komende jaar workshops voor leerlingen willen verzorgen.  Zij kunnen een mailtje sturen naar jmgdenessen@hetnet.nl.

De Stichting Kunst en Cultuur Leudal organiseert nog talloze andere activiteiten. Op onze site
vindt u daarover meer informatie.  (www.kunstencultuurleudal.nl/).

 Wij zijn op zoek naar vrijwilligers die willen deelnemen aan een van de werkgroepen of belangstelling hebben voor een functie in het bestuur van de Stichting. U kunt daarvoor contact opnemen met Jan Kraak, de voorzitter van de Stichting Jan Kraak ( jhkraak@home.nl ).

Graag nodigen wij belangstellenden uit om op vrijdag 1 september (opening) of zaterdag 2 september een bezoek te brengen aan de tentoonstelling. De kunstenaars en leerlingen zullen u vol trots ontvangen en rondleiden.

Foto’s Frans Daemen.

Verslag kunstreis naar Essen op 22 april 2017

Zaterdag 22 april vertrokken we met 53 kunstliefhebbers naar Essen. Helaas moesten we een 20tal gegadigden teleurstellen. Het maximum aantal was zeer vlug bereikt.

In het prachtige Folkwangmuseum werden we rondgeleid door 2 zeer deskundige gidsen waarvan 1 onze dorpsgenoot en kunstdocenent Jan Peeters.

Zij leidden ons langs een mooie collectie: Duitse en Franse romantiek, impressionisme, expressionisme, kubisme en hedendaagse kunst. Topstukken van verschillende kunstenaars worden goed overzichtelijk in afzonderlijke zalen tentoongesteld. Dit alles in het “mooiste” museum ter wereld, een sober gebouw met veel glas en licht, ontworpen door architect Chipperfield en geopend in 2010, toen Essen culturele hoofdstad was.

Na een korte lunchpauze in het museum stapten we in de bus voor een rondrit in Essen. Een Duitstalige gids leidde ons naar verschillende locaties in en rond de stad. Essen is vooral verweven met mijnbouw en industrie, voornamelijk staalindustrie. De familie Krupp is een begrip in Essen.

Alfred Krupp “de Kanonnenkoning” bouwde in de 19de eeuw het bedrijf van zijn vader uit tot het grootste in zijn soort van Europa. De talrijke arbeiderswoningen getuigen van de verbondenheid met de familie Krupp. De rit voert ons langs een replica van het geboortehuisje van Alfred, een zeer bescheiden huisje, gelegen naast het hoofdkantoor van het huidige staalconcern Thijsen-Krupp. Verder ging het langs het Zollverein, een oude mijnschacht, nu een druk bezocht museum.

Thans biedt Essen naast veel cultuur, o.a. muziek in het Aalto-theater ook veel groen. Het Gugapark is een geliefde wandelplek voor de inwoners.

Na anderhalf uur bereikten we de villa Hugel, het classicistische landhuis van de familie Krupp en in 1875 gebouwd in opdracht van Alfred. Het imposante gebouw gelegen in een 28 hectaren groot park telt 269 kamers.

Op eigen gelegenheid konden we het landhuis bezoeken. De villa bestaat uit 2 gedeeltes. Het kleine huis met de ontwerptekeningen van het bedrijf en het grote huis, het familiehuis. Hier worden regelmatig concerten en tentoonstellingen georganiseerd.

Een rondwandeling in het omringde park met machtige bomen, als volwassen exemplaren aangeplant, behoorde ook tot de mogelijkheden.

Deze zeer leerrijke dag sloten we af met Kaffee und Kuchen in een restaurant met uitzicht op de Baldeneysee.

Leudal voorjaar expositie 2017

De ‘Werkgroep Exposities’ organiseerde van 17 april t/m 30 april haar voorjaarexpositie in het gemeentehuis van Leudal met werk van twee kunstenaressen uit Roermond.

Johanna Willemsen maakt abstracte schilderijen in acryltechniek. Zij probeert de ruimte te vangen als entiteit,  een op zichzelf staande realiteit en niet alleen als iets waarin zich iets anders bevindt. Haar schilderijen vragen om een langzaam ontdekken en herkennen. Een vluchtige blik op het werk is niet voldoende om het kijken te doen overgaan in het zien. Al werkend verlegt zij voortdurend haar grenzen; al schilderend weet zij een ruimte op te roepen door middel van kleur, vorm en compositie.

Godelieve Geurts werkt met metaal, van betonijzer tot platen staal, van oude radiatorpanelen tot industrieel schroot. Zij creëert haar eigen wereld van mens- en dierfiguren. Ondanks het harde weerbarstige materiaal en het “ruwe” gebruik van snijden, slijpen, hameren en lassen ontroeren haar beelden door houding en afwerking. Dat niet alle sculpturen stoer overkomen bewijzen kleinere werken zoals vogels, hagedissen en andere dieren, levensecht in houding en beweging. Alles getuigt van veel aandacht en vakmanschap.

Opening voorjaarstentoonstelling 2017

Tweede paasdag, 17 april was het gemeentehuis van Leudal de plaats waar de voorjaarstentoonstelling 2017 van start ging, wederom georganiseerd door de werkgroep exposities.

Na enkele inleidede woorden van Har Haans die de voorzitter Sjaak Denessen verving, verwelkomde burgemeester Arno Verhoeven de twee kunstenaars Johanna Willemsen en Godelieve Geurts, alsmede de genodigden en andere belangstellenden. In zijn welkomwoord ging de burgemeester in op de veelheid aan culturele evenementen die in de gemeente Leudal plaats vinden en in de nabije toekomst.

Vervolgens ging Jan Peeters in gesprek met de twee exposanten. Beide dames hadden eerder aangegeven huiverig te staan tegenover een vraaggesprek, maar de interviewer slaagde er in een aangenaam gesprek gaande te houden, waarbij de raakpunten en de verschilpunten naar voren gehaald werden.

Voor en tijdens de opening speelde Marianne Cranston op een speciaal voor haar vervaardigde Keltische harp. De stukken die zij speelde, kwamen in de raadzaal goed tot hun recht.

Tenslotte las Har een brief voor van Sjaak, gericht aan de exposanten en allen die op enigerlei wijze bij het tot stand komen van de expositie en de opening hebben bijgedragen.

Daarna namen de kunstenaars de felicitaties in ontvangst en kon het publiek de schilderijen en beelden binnen en op de buitenplaats bewonderen.

W.W.18.04.2017

Ton Slits
EEN TOREN IN EEN KAPEL

De Missiekapel te Heythuysen vierde met de tentoonstelling AANDACHT haar eerste lustrum. In deze tentoonstelling van beeldend kunstenaar Ton Slits werd AANDACHT met R.E.A.C.H./the infinite getoond.

‘We tekenden torens in kelders” dichtte Gerrit Kouwenaar over zijn verblijf in een schuilkelder tijdens de oorlog.
Een toren beklimmen is, evenals het bouwen ervan, een omtrekkende beweging  om naar boven te gaan. Het begrip “Toren” is uiteindelijk een alles omvattende vingerwijzing naar omhoog.

Ton  Slits stapelt in de Missiekapel een toren, een kunstwerk dat refereert aan de onmacht van de mens, de kwetsbaarheid van het menselijk bestaan en het reiken naar het oneindige.
Deze ruimtelijke installatie is opgebouwd met ongeveer tweehonderd, los op elkaar gestapelde elementen van bewerkt karton die in de verte doen denken aan LEGO blokjes.
Samen verbeelden ze een 4 meter hoge toren die op een draagbaar in de vorm van een kruis is geplaatst. De binnen- en buitenzijde van de toren is behangen met lange strengen zwart haar.

De  opening op vrijdag 7 april 2017 om 19.00 had dit keer een bijzondere agenda omdat het project ‘van Missiekapel tot Kunsttempel’ haar tweede lustrum start.

'Van Missiekapel tot Kunsttempel’ is een activiteit op projectbasis van de stichting Kunst en Cultuur Leudal en in constructieve  samenwerking met de stichting Vrienden van de Missiekapel. Het project wordt uitgevoerd door de werkgroep Missiekapel van de stichting Kunst en Cultuur. De aftrap werd op 12 mei 2012 gegeven door wethouder Paul Vogels, toen portefeuillehouder Kunst en Cultuur en Jan Peeters initiator/projectleider.

Burgemeester Verhoeven van de gemeente Leudal zal de belangstellenden voor de tentoonstelling van kunstenaar Ton Slits, maar bij deze gelegenheid ook de vrijwilligers en sympathisanten in het kader van 5 jaar continu exposities en educatieve activiteiten, verwelkomen.

Na de ontvangst door de burgemeester geeft Rick Vercauteren, conservator Stedelijke Kunstcollectie Venlo een inleiding op het werk van Ton Slits.

Vercauteren karakteriseert het oeuvre van Slits: “Slits leert ons feitelijk bewuster kijken en alerter bepalen. En scherper ervaren. De ene keer construeert hij stapsgewijs, specifiek van klein naar groot denkend.. een andere keer denkt hij precies andersom. Vanuit het kleine ontvouwt zich dan weer het grotere en tenslotte het allergrootste.”

Hiermee werd deze 22^ste Missiekapel expositie vervolgens geopend.

De tentoonstelling was permanent te zien door de glazen deur van de kapel, van 7 april tot en met 30 juni 2017.

Catharina Geraedts
Wisselende videoinstallatie:“How does meaning get into the image ?” 

Geraedts: ”De Missiekapel is bijzonder, heeft een bepaalde serene intimiteit die uitnodigt tot verbeelding en reflectie. Dus ben ik erg ingenomen met het feit dat ik mijn videobeelden in de Missiekapel kon tonen.
Mijn werk ervaar ik als een vorm van ruimtelijke poëzie. Een video van mij houdt een belofte in. Je kunt mijn werk zien als "verbeelde gedachten", geladen beelden, verwondering oproepend en dat maakt bij de toeschouwer eigen "verbeelde gedachten " los.
Door de video in de Missiekapel te tonen krijgt deze een andere dimensie, een lading en voegt iets toe aan de werkelijkheid.

De onderzoeksvraag “How does meaning get into the image ?” van de filosoof Roland Barthes (1915 – 1980), raakt de essentie van deze installatie.”

De informele opening van de installatie vond plaats op vrijdag 6 januari 2017 om 19.00 uur in het bijzijn van de kunstenaar.

Catharina Geraedts (Neer 1950)
ABKM – Maastricht – 2003-2008

Wonende te Kessel  www.neemwaar.nl                                 www.missiekapel.nl

Verslag van de Najaarsexcursie 2016

Zaterdagmorgen 29 oktober stappen ruim 30 deelnemers in Baexem op de bus voor een bezoek aan Museum Oud Amelisweerd en Fort Vechten, onderdeel van de Nieuwe Hollandse waterlinie.

De heenreis met onze vrouwelijke chauffeur Karin verloopt zeer spoedig en allengs verandert de mistige grijze ochtend in een stralend zonnige dag.

De eerste bestemming is Museum Oud Amelisweerd,  een kasteel/buitenplaats opgetrokken in Hollands-Classicistische stijl, omgeven door in landschapsstijl aangelegde bosgedeeltes en landerijen. Na de koffie in De Veldkeuken, het voormalige koetshuis, is het tijd voor een rondleiding onder leiding van een gids.

Museum Oud Amelisweerd
Het kasteel is de residentie geweest van koning Lodewijk Napoleon en een expositie schetst een beeld van de tragiek van de eerste koning van Holland aan de hand van zijn eigen woorden (hij wilde liever schrijver worden dan koning, een taak die hem was opgedragen door zijn oudere broer Napoleon Bonaparte), van historische objecten en van negentiende-eeuwse kunstwerken. Tevens zijn er  een groot aantal werken te zien van de kunstenaar Armando die uitmuntend aansluiten bij de belangrijkste thema’s in Lodewijks leven: heerserschap, broedertwist, melancholie en oorlog.
Dit alles tegen een achtergrond van handgeschilderd behang in de verschillende stijlkamers.

Na een wandeling door het in prachtige herfstkleuren getooide landgoed wordt de lunch gebruikt in uitspanning “Het Theehuis”. Terug naar de bus gaat via een wandelpad langs de Kromme Rijn.

Waterliniemuseum
Volgend excursiedoel is het nabijgelegen Waterliniemuseum, gelegen op het terrein van Fort Vechten, gebouwd tussen 1867 en 1870 als onderdeel van de nieuwe Hollandse waterlinie. Het pas geopende museum toont interactieve tentoonstellingen vanaf de Romeinse tijd tot latere periodes waarbij het zaak was de Hollandse provincies te beschermen tegen vijandelijke invallen.
De architectuur van het gebouw is bijzonder; veel organische vormen met gebogen lijnen. In de patio lig een 50 meter lange maquette van de waterlinie.

Het laatste onderdeel is een rondleiding door het fort, waarbij we een goed beeld krijgen van de het leven dat de hier gelegerde manschappen voerden. Van keuken tot met stro gevulde matrassen, van sanitaire voorzieningen tot manoeuvreren met het geschut.

De terugreis verloopt zonder hindernissen en op de geplande tijd zijn we weer in Baexem.

Een mooi georganiseerde excursie, anders dan anders, maar daarom niet minder interessant.

Dre Devens met 'just incomprehensible again'
7 oktober t/m 30 december 2016

Devens begon zijn kunstopleiding aan de Stadsacademie voor Toegepaste Kunsten in Maastricht.(1963) afdeling edelsmeden, studeerde af in 1968 en heeft nooit meer “geëdelsmeed”!
Een uitnodiging van het Bonnefantenmuseum in Maastricht voor een solo-expositie deed hem besluiten  “fulltime” beeldend kunstenaar te worden. Dit nadat hij enkele jaren in het onderwijs gewerkt heeft. Enkele jaren na die solo-expositie is hij ook nog deelnemer geweest aan de Jan van Eijckakademie. Vanaf de jaren 80 heeft hij geregeld geëxposeerd in binnen en buitenland en ook diverse grote opdrachten uitgevoerd. Verder heeft hij gastlessen gegeven o.a. aan de Rijksacademie Amsterdam, Jan van Eijckakademie & het Minneapolis College of Art & Design.

Over zijn werk:
Door middel van elimineren en kleine ingrepen ontleedt hij de fysieke architecturale ruimte om vervolgens deze als een constructivist opnieuw op te bouwen. De ingrepen bestaan uit het aanbrengen van lijnen of vlakken of onverwachte elementen in de ruimte. Hij laat de beschouwer tot een nieuwe ruimtelijke ervaring komen. Door zijn handelingen schept hij orde in de chaos, waarbij de ruimte en zijn ingrepen naast elkaar bestaan en leiden tot een nieuw ideaal.
Voor Devens is het een zoeken naar het essentiële beeld:
Het elimineren van de chaos / de 2 dimensionale ruimte geven / de 3 dimensionale beweging geven.
Meer wijzen op de afwezigheid van het zichtbare en de beschikbaarheid van het ongeziene
Het niet-verwachte en onvoorspelbare, de "kijker" dwingen om zijn vooroordelen op te geven en mee te leven in die paar lijntjes en vlakken.
De confrontatie met de visuele rust en stilte.
Devens heeft een eigen en herkenbare beeldtaal ontwikkeld die zelfs bij kleine en figuratieve ingrepen onmiskenbaar ‘des devens' zijn.

Over het werk in de kapel:
just incomprehensible again (alweer alleen maar ondoorgrondelijk/onbevattelijk/onpeilbaar) De bedoeling is om in de periode van de 3 maanden 7 maal (7 staat o.a. voor de 7 dagen van de week, de 7 sacramenten, geluksgetal etc.) een “beeld” te creëren Uitgaande van een aantal momenten in het christelijk denken en leven, al dan niet gebaseerd op of gerelateerd aan bestaande tradities en rituelen, de toeschouwer dwingen om zelf hetgeen hij met zijn ogen ziet, in zijn hoofd verder te vervolmaken.

okt 07      doch Gott ist überall
okt 18      Heilige Lucas  - de patroon van kunstenaars
nov 04     DE INWIJDING om 19.00 uur bij de kapel door de kunstenaar.
nov 30     Heilige Andreas - de patroon van dre devens
dec 04     Sinte Berb  - in de mijnstreek de vrouw van sinterklaas
dec 25     Geboorte van Jezus
dec 28     De onnozele kinderen

Dre Devens (Heerlen 1946) woont en werkt in Maastricht. Meer informatie: zie de website www.dredevens.nl

De installatie in de Missiekapel, naast de kerk in Heythuysen, is dagelijks continue waarneembaar.

DE INWIJDING was op 4 nov. om 19.00 uur  in een informele ontmoeting  bij de kapel met de kunstenaar in gesprek met  burgemeester Verhoeven.

Najaarstentoonstelling gemeentehuis Leudal
‘Onderweg naar Kunst’

Van zaterdag 30 oktober t/m 13 november exposeerden Jos Solberg (Geleen) en Leo Horbach (Landgraaf) in het gemeentehuis van Leudal.

Jos Solberg
Een groot deel van zijn leven staat bij Jos Solberg, naast het schilderen, in het teken van het lopen langs historische wandelwegen die door Europa lopen. De onderwerpen van de schilderijen zijn voornamelijk gebaseerd op  de indrukken die de kunstenaar heeft opgedaan tijdens het lopen van
de Camino, de weg naar Santiago de Compostela.  Die indrukken  geeft hij weer in acryl en pastel.
De schilderijen die ontstaan zijn geen fotografische weergaven van wat gezien is, maar een semi abstracte herinnering aan lijnen, vormen en aan de gedachten die het landschap bij hem opriep tijdens zijn trektocht.

Leo Horbach
Leo Horbach houwt zijn beelden bij voorkeur uit harde en middelharde steensoorten. Tegenwoordig is het extreem witte marmer uit Laas (Lasa) in Zuid Tirol favoriet. Leo vindt zijn inspiratie vaak in de mythologie en de wereld van sagen en legenden. Weelderige vrouw-  en dierfiguren of een symbiose van beide vormen een bont geheel in zijn kunstzinnig oeuvre. De beelden hebben een groot aaibaarheidsgehalte en nodigen uit tot het volgen van de lijnen en vormen. Vaak balanceren de werken op een uiterst iele basis waardoor de steenmassa een luchtig, zwevend en speels karakter krijgt.

Opening Najaar expositie

Zondag 30 oktober vond de opening van de najaarstentoonstelling  2016 in het gemeentehuis van Leudal plaats, georganiseerd door de werkgroep exposities.

De twee kunstenaars, Jos Solberg uit Geleen en Leo Horbach uit Landgraaf, genodigden en belangstellenden werden in de raadszaal ontvangen door burgemeester Arno Verhoeven. In zijn korte openingsrede benadrukte de burgemeester het belang van alle uitingen van beeldende kunst in de gemeente Leudal.

Vervolgens ging Jan Peeters in gesprek met de kunstenaars. De schilderijen van Jos Solberg zijn de verbeelding van de indrukken die hij opdoet tijdens zijn lange wandeltochten door Europa. Het zoeken naar een horizon die nooit bereikt zal worden omdat er steeds weer een nieuwe horizon opduikt gaf aanleiding tot een filosofische bespiegeling.

Leo Horbach ging tijdens het gesprek in op de uitdagingen en mogelijkheden die opgesloten zitten in de vorm en structuur van de kei of brok marmer. Verschillende stenen van nog onbewerkt tot voltooide sculptuur gingen ter verduidelijking van hand tot hand.

De middag werd afgesloten met een vernissage waarbij de gasten hun vragen en opmerkingen kwijt konden bij de kunstenaars.

Titia Eggen met 'ERGENS is HIER'
8 juli t/m 30 september 2016

Vloerbeeld:‘ERGENS is HIER’

De kunstenaar hierover:
“We lopen niet waar we zijn, maar waar we denken te zijn. Al enige tijd gebruik ik de werktitel: ‘Waar de voeten staan... waar het hoofd is.’ De plek waar je in gedachten bent, bevindt zich vaak op een andere locatie dan waar je fysiek bent. We dwalen door een eigen gecreëerde werkelijkheid. Mijn beelden bestaan voornamelijk uit papier, een materiaal dat het vluchtige karakter van het moment benadrukt en de kwetsbaarheid en vergankelijkheid versterkt.

De installatie ERGENS is HIER in de Missiekapel in Heythuysen gaat over het thuisgevoel, heel universeel en persoonlijk tegelijkertijd. Waar hoor je thuis als  je eigen thuis is weggevaagd. Heel primair rijst de vraag wat thuis betekent en hoe je het kunt hervinden en opnieuw vormen. In eerste instantie ligt het gegeven thuis ergens anders, daar waar het verloren is gegaan, om daarna in het moment te vallen, op de plek waar je bent. Heel basaal heb je niet meer nodig dan een ruimte waarin je past  en je je veilig kunt voelen, beschut en droog. Een fysieke plek. De weg naar je werkelijke thuis is moeilijker te vinden en komt pas later."

Kortom: de kapel en het vloerbeeld staan in totaliteit voor een moment van bezinning en contemplatie.
Titia Eggen: Studie autonoom ABKM – Maastricht - 1978-1983 
Woont en werkt in Maastricht. 
www.titiaeggen.nl

Zaterdag 23 april vertrokken we met 60 deelnemers richting Brussel, naar het Magritte museum.

Omdat het museumcafé gesloten was, dronken we eerst koffie in het Belvedère Hotel, de buren van het Koninklijk Paleis.
Het Koningsplein en de aanliggende gebouwen doen erg Frans aan, wat ook de bedoeling was van de ontwerpers.

Het Magritte museum is gehuisvest in een van de vier hoekgebouwen van het Paleis voor Schone Kunsten.
Alles bij elkaar een inmense kunsttempel van acht verdiepingen. Na de detectiepoortjes, volgde een rondleiding in 3 groepen.

De Belg Magritte, geboren in 1898, was een zeer veelzijdig man. Drie etages hangen vol werk dat hij in de loop der jaren maakte.
Hij begon als behangontwerper, werkte als reclametekenaar en ontwikkelde zich via kubisme en futurisme tot surrealistisch schilder.
Tussendoor fotografeerde en filmde hij. Hij maakte veel tekeningen, maar schilderde overwegend met olieverf.
Hij speelt met verhoudingen, levenloze dingen worden levend, zoals kegels die in bomen veranderen.
Hij gebruikt vaak een gordijn dat suggereert dat het schilderij iets voorstelt, dat zich op een toneel afspeelt.
Hij schildert de tegenstelling dag en nacht in een werk. Iedereen kent ook de beroemde pijp, die geen pijp is, omdat je ze niet kunt roken.
Begin jaren '40 komt er een stijlverandering. En volgde de "Renoirperiode".
Hij krijgt slechte kritieken en begint aan de uitdagende "Periode de Vache".
Hij verkoopt niets meer en keert terug naar zijn oude stijl.
De laatste 15 jaar van zijn leven krijgt hij succes en maakt om de 2 à 3 dagen een schilderij. Vaak varianten of replica's.
Hij wordt een echte "broodschilder".
Hij sterft op 15 augustus 1967 aan pancreaskanker en wordt begraven op het kerkhof van Schaarbeek te Brussel.

Na 1,5 uur Magritte, was de rest van de dag vrij te besteden. De meeste deelnemers gingen in de stad lunchen. Het was daar druk met winkelend publiek en vooral op de Grote Markt veel toeristen.

Enkel de bloemen op het trottoir van Metro Maalbeek en ook bij de Beurs en een enkele militair in de binnenstad, herinnerden nog aan de afschuwelijke aanslagen.

Rond 19.00 uur keerden we, volgens afspraak, in Baexem terug.

Michel van Henten met 'Mensen zijn ook maar mensen'
8 januari t/m 30 maart

Michel van Henten heeft zijn opleiding genoten aan de Hogeschool voor de Kunsten te Utrecht en afgestudeerd in 2002 voor de richting beeldhouwen.

Tijdens zijn opleiding is hij begonnen met hout te bewerken, en te houwen tot organische vormen. Tegenwoordig richt hij zich voornamelijk op de menselijke figuur en gebruikt hij behalve hout ook andere materialen, zoals bladeren, veren, aarde en brons.

De beelden hebben een sterk poëtisch karakter en verhalen over de aardse oorsprong van ons allen en proberen een beschrijving te geven van de complexe menselijke emotionele belevingswereld.

Michel van Henten heeft geëxposeerd in de terpkerk te Urmond, het Natuurhistorisch Museum te Maastricht, Kunstliefde te Utrecht, bij de Kopermolen te Vaals, in Museum ’Land van Valkenburg’ en bij de KIV bij chateau st. Gerlach. Ook toont hij met enige regelmaat zijn werk bij Wanda Reiff.

Hij is enkele malen genomineerd om schetsontwerpen te maken voor beelden op diverse openbare plaatsen. Ook maakt hij regelmatig buitenbeelden voor particulieren en is zijn werk opgenomen in meerdere particuliere kunstcollecties.

Tegenwoordig woont hij in Wonck (België) en heeft hij zijn atelier in Maastricht in het AINSI gebouw. Ook maakte hij muziek met de band Zonderland waarmee hij heeft meegewerkt aan meerdere dans- en theatervoorstellingen.

In een mystieke plaats als de Missiekapel  is het goed om te bedenken dat ook mensen maar mensen zijn. Ook religie en religieuze gevoelens zijn menselijk.

De 17 editie van het Leudal project van Missiekapel tot Kunsttempel is wederom opmerkelijk en verrassend. Deze installatie is feestelijk actueel en gaat over verzamelen als levens kunst.

De installatie 'Sinterklaos' is een greep uit een verzameling van Sinterklaas figuren of aan de Sint verwante voorwerpen. Van deze hobby is, in anonimiteit, een tentoonstelling gemaakt uit de honderden voorwerpen die verspreid staan in het huis van de verzamelaar. In deze uitgebreide privé collectie ligt een gevoelswaarde besloten die in de loop van jaren alleen maar sterker werd omdat de betreffend collectioneur jaarlijks in december enthousiast en daadwerkelijk figureert als goed heilig man. Van deze hobby roeping heeft hij op verzoek van de werkgroep Missiekapel van de Stichting Kunst en Cultuur uit zijn collectie een greep genomen. Vooral kleinere, kleurrijke en speelse, soms grappige en vooral volkse verbeeldingen. Een door toeval uitgebreide en blijkbaar oneindige verzamelliefde spat ervan af.

Deze installatie was van 4 december tot 28 december 2015 dagelijks continue te bezichtigen in de Missiekapel naast de kerk, Dorpstraat, 6093 ED Heythuysen gemeente Leudal.

Kunstexcursie naar Remagen en Bonn

Zaterdag, 3 oktober vertrok een volle bus vanaf het kerkplein in Baexem. De werkgroep “excursies” organiseerde een bezoek aan het Arp Museum in Remagen, Bahnhof Rolandseck. Dit voormalige stationsgebouw uit de tijd dat reisjes langs de Rijn enorm populair werden en er een spoorlijn werd aangelegd waardoor het mogelijk werd om comfortabel vanuit de grote steden plaatsen te bereiken waar eerder dagen reizen voor nodig waren.

Bahnhof Rolandseck Remagen, (geopend in 1858), is mooi gelegen aan de Rijn met uitzicht op het aan de overkant gelegen Zevengebergte.

Buiten en binnen werken van Jean (Hans) Arp (1886 – 1966), een beeldhouwer, schilder en dichter. Hij speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van de moderne kunst en was een van de voormannen van de dada-beweging.

Bevor DaDa da war, war DaDa da.

Het station dreigde in verval te raken, tot een galeriehouder er een kunstcentrum van maakte. Het kunstenaars duo Arp en Taeber gaf er hun naam aan en een groot deel van hun kunst werd er in ondergebracht.

In 2007 kwam er een nieuwbouw, hoog tegen de helling, ontworpen door architect Richard Meier, verbonden met het oude stationsgebouw door een horizontale tunnel als een metrobuis en een verticale koker.

De Nederlands sprekende gids leidde ons ronden gaf op boeiende wijze tekst en uitleg over het museum en de collecties. Ondanks dat de rondleiding geruime tijd duurde, was die geen moment vervelend door de kennis van de gids zonder ook een moment belerend te worden.

Richard Meier is er in geslaagd een gebouw te ontwerpen dat speelt met de hoogteverschillen, licht, glas, hout en de transparante trappartijen,

Naast de werken van Hans Arp en zijn partner Sophie Taeuber bieden de hoge, lichte zalen ook plaats aan tijdelijke exposities, zoals nu aan het werk van Bernard Schultze (1915 – 2005).

Schilderijen van vaak enorme afmetingen, kleurrijk en intrigerend. Ruimtelijk werk met organische vormen en soms volstrekt vormeloos; af en toe onbehaaglijk aandoend.

Vervolgens terug naar Bonn, waarvan de oorsprong teruggaat naar de Romeinse tijd; een stad met een bewogen geschiedenis. De stadstour per bus was uitermate comfortabel. Een Duitstalige gids, geboren en getogen in Bonn en zeer trots op haar stad. Op haar aanwijzingen reed de chauffeur kriskras door de stad, langs gebouwen en monumenten (Ludwig van Beethoven is prominent aanwezig!).

Na de hereniging van Duitsland in 1990 werd Berlijn weer hoofdstad. Vanaf 1949 was Bonn de regeringszetel van Bondsrepubliek Duitsland (West-Duitsland) Maar nu nog zijn een aantal ministeries gevestigd in Bonn en hebben ministeries met hoofdzetel in Berlijn een dependance in Bonn.

Bijzonder was dat op 3 oktober de dag van de Duitse eenheid wordt gevierd. En wij waren erbij!

Op de terugweg hadden we heel weinig last van de enorme files die zich bij ieder Autobahnkreuz hadden gevormd. Stipt om 19.00 uur was de bus weer op het Kerkplein in Baexem.

De werkgroep “excursies” verdient alle lof voor de keuze van het reisdoel en de organisatie.

Basisschool De Neerakker
Guus Droesen schooltuin
Jan C M Peeters beeldend kunstenaar
met OM HIER TE GETUIGEN VAN VAN GOGH
16 september t/m 30 november

OM  HIER TE GETUIGEN VAN

                          VAN GOGH

                           1890-2015

hij schilderde buiten
hij schilderde buiten zichzelf
hel van zon, van streek, van spierspanning

met rood, zwartblauw en knalgeel
en bovenal fel begeesterd
wit over een zaadrijp korenveld kraaiend

schilderde hij zichzelf buiten
god, weelde, weerstand en licht

ruikend naar schilderen
dichtte hij buiten gewoon open

C M 1989/2015

RUIKERS VOOR VAN GOGH

Spectaculair sluitstuk van het van Goghjaar en de schooltuin                 
Burgemeester A. Verhoeven van Leudal verwelkomt op dinsdag 13 oktober om 14.00 uur bij de missiekapel in Heythuysen de kinderen van basisschool “de Neerakker” die als in een processie naar de missiekapel lopen met hun geoogste zonnebloemen ten behoeve van de installatie “Om hier te getuigen van van Gogh”. Burgemeester Verhoeven geeft dan ook de uitslag over de hoogste zonnebloem. Iedereen is van harte welkom.

HET VAN GOGHJAAR EN DE SCHOOLTUIN

2015: Nederland gedenkt dat 125 jaar geleden  Vincent van Gogh overleed. Het ‘echte leven’ was volgens van Gogh te vinden op het platteland. Hij beschouwde het werken met de handen als eerlijk werk. Zaaien, spitten, aardappels eten waren belangrijke onderwerpen in zijn schilderijen. Zijn religieuze en  sociale bewogenheid verbeeldde hij met “de zonnebloem”.

De puurheid van de natuur

Nu heeft Guus Droesen met onderstening van opa’s die kinderen “de zaaipas” leerden een mooie verbinding gemaakt met de natuur, het zaaien en oogsten.

Poëzie

In het voorjaar hebben opa’s de kinderen zonnebloemen leren zaaien met de authentieke zaaikorf en in de “zaaipas” De geoogste zonnebloemen bij het Leudal gemeentehuis en de basisschool school van Baexem  krijgen een plek in de missiekapel bij de kerk in Heythuysen. Kunstenaar Jan CM Peeters bewierrookt  de kapel met de indringende reuk van olieverf.

“Om hier te getuigen van van Gogh”

De 16^de Missiekapel expositie bij de kerk in Heythuysen is permanent te zien tot eind november.

Klik hier om naar een reportage van Regio Leudal TV tegaan.

15de Najaar expositie in het gemeentehuis Leudal.

De Leudal Najaar expositie 2015 werd vervroegd omdat de opening ervan ingebed was in het Leudal Kunst en Cultuur Weekend 2015.

De opening:

-ontvangst door burgemeester Arno Verhoeven, 

-opening: Jan Peeters in gesprek met beide kunstenaars en 

-een informele maar hartelijke vernissage  

vond plaats op zaterdag 5 september 2015 om 17.00 uur 19.00 uur in de raadszaal van het Leudal gemeenthuis te Heythuysen

 

De beeldhouwkunst wordt dit keer vertegenwoordigd door Jack van Iwaarden de Vreede.  Een beeldhouwer die zich langzaam maar zeker ontwikkelde tot professioneel kunstenaar. Als beeldhouwer maakt hij ruimtelijke tekeningen, verfijnd vereenvoudigd, rank en dansend. Tegendraads zwevend vaak. Menselijke gestalten meestal als exotische arabesken en  soms met lijnen knallend als zweepslagen of trekkend en plakkend als elastieke kauwgum. Zijn beelden lijken geschreven met feestelijke gebaren. Speels en tegelijk geboeid door ambachtelijkheid. Soms "tekent "hij zijn beelden of boetseert hij het metaal met de lasvlam. Hij vindt het prachtig wanneer  mensen die niet zo met kunst bezig zijn geboeid raken door zijn werk. Zijn werk zo lijkt het, wil goede sier maken. 

We, de werkgroep Expositie, hebben Jack gevraagd deze tentoonstelling in het gemeentehuis te Heythuysen in te richten als een open atelier. Met beelden op het aambeeld en in de bankschroef. Jack zal ook het maakproces, monniken werk met engelen geduld, laten zien. De beelden hoe ze uit de handen van de vakman komen, hoe ze uit het hoofd van de fantast ontstaan. Kortom, deze expositie toont ondermeer hoe bij hem beelden los komen uit de handen van een vakman. 

Jack exposeert veelvuldig: Zeeland; Beelden aan zee, Maastricht; Chateau Sint Gerlach enz. De meeste beelden van hem zijn "onderweg" vandaar de keuze om de expositie ook in te richten als zijn werkplek. Heel ongewoon misschien maar wel letterlijk voor-de-hand-liggend. www.vaniwaardendevreede.nl

 

 

Jolanda Jacobs VANDAAG MAGISCH, MORGEN MYSTIEK
14de expositie van Jolanda Jakobs in de Missiekapel in Heythuysen, bij de kerk.

De werkgroep van het project: “ VAN MISSIEKAPEL TOT KUNSTTEMPEL” van de Stichting kunst en cultuur Leudal stelt van 5 juni tot 31 augustus 2015 de missiekapel ter beschikking aan autonoom beeldend kunstenaar JOLANDA JAKOBS.

De titel van haar expositie is HAX PAX MAX met als ondertitel: Van een betovering tot het toveren.
De komende drie maanden, juni, juli, augustus, zal Jolanda Jakobs, kritisch beschouwer, onderzoeker en bouwer, werken aan een, niet statische, installatie in de missiekapel.

Jolanda Jakobs, geboren te Roermond, getogen te Meijel, wonend en werkend in Horn studeerde aan de Academie Beeldende Kunsten Maastricht.
Opmerkelijk is haar haat-liefdeverhouding met de wijze waarop in supermarkten voedingswaren verpakt worden. De aandacht voor het verpakkingsmateriaal en de wijze waarop producten getoond worden inspireren haar als kunstenaar onophoudelijk.

Maar zij ziet ook de Missiekapel als mogelijke "verpakking" van verheerlijking, eerbied, aanbidding. Het is juist dat spanningsveld tussen supermarkt en Missiekapel, tussen betoveren en bezweren, het bekende gouden kalf als afgod en de 10 geboden als waar te maken belofte, tussen magie en mystiek, tussen dagelijkse werkelijkheid en hemelse dromen . . . .

Een spanningsveld tussen de waan van de dag waarvoor een mens zich nu eenmaal uitpakt en de mens die zich weet te verpakken in de eenvoud van oprechte stille verwondering.

Laat u pakken door de indringende zienswijze waarvan dit werk getuigt, maar laat u niet inpakken. Waakzaamheid is geboden. Het is niet alles goud wat blinkt.
Deze installatie verstoort het alledaagse hier en nu zinvol omdat ze uitzicht geeft op overal en altijd. . . Van oppervlakkig naar grondig. Van leuk naar waarachtig. Van heerlijk naar zalig.
www.jolandajakobs.nl

Het kunstenaarsduo Michel van Henten en Marte Hameleers exposeerden van 26 april tot en met 25 mei inhet Leudal gemeentehuis te Heythuysen.

Marte Hameleers (1980, Maastricht) studeerde in Utrecht af in de afdeling autonoom schilderen. De techniek die Marte hanteert, is tempera ei en olieverf op linnen.
De mensen op haar schilderijen hebben allemaal iets mysterieus; ze kijken je niet aan maar dwars door je heen. Ze (meestal zijn het vrouwen of jonge meisjes) hebben een ingetogen uitstraling.
Heel vaak worden ze afgebeeld samen met dieren en/of planten.
Het landschap op de achtergrond is ruim weergegeven. Alle seizoenen komen voorbij, van het frisse voorjaarsgroen tot het knisperend bijtend koude winterlandschap zoals we dat kennen van de schilderijen van Breughel.
In onze drukke en vluchtige maatschappij is Marte Hameleers op zoek naar verstilling en diepgang.
Zij is gefascineerd door de Vlaamse Primitieven en kunstenaars uit de Italiaanse Renaissance.

Michel van Henten (1979, ’s Graveland studeerde in Utrecht af in de richting  beeldhouwen.
Al tijdens zijn opleiding begon hij met hout te bewerken en te houwen tot organische vormen.
Tegenwoordig richt hij zich voornamelijk op de menselijke figuur.’
Zijn werken hebben een sterk poëtisch karakter en verhalen over de aardse oorsprong van ons allen.
Samen met het gebruik van bladeren, takken,  veren, haren of aarde laat Michel ons zien dat de mens onlosmakelijk verbonden is met de kringloop van de natuur.
Opvallend is de combinatie van natuurgetrouwe weergave van menselijke hoofden of andere lichaamsdelen met ruwe onbehandelde gedeelten.
Ook zijn enkele werken in brons opgenomen in de expositie.

Nog meer info kunstenaars:
info@martehameleers.nl
info@michelvanhenten.nl

Carmen Heemels, HOUVASTEN IN DE MISSIEKAPEL

13de expositie in de Missiekapel in Heythuysen, bij de kerk

Na het vreugde vol, stralend en speels variërend belichten van een donkere winter periode door beeldend kunstenaar Werner Klompen uit Heythuysen stelt de werkgroep van het project ' Van Missiekapel tot Kunsttempel ' van de Stichting Kunst en Cultuur Leudal van 27 februari t/m 31 mei 2015 de Missiekapel ter beschikking aan beeldend kunstenaar Carmen Heemels voor een maatschappelijk geëngageerde installatie met als titel ‘Missio = Solacium?’ (‘Missie=Troost?’)

Carmen Heemels woont en werkt in Herkenbosch.
Zij is behalve beeldend kunstenaar, ook projectleider/curator van kunstevenementen (o.a. KunstRoer(t) Roerdalen en Wassenberg. Verder is zij actief met  haar eigen kunstpodium (KunstSalon Kasteel Daelenbroeck te Herkenbosch) en als docent beeldende vorming aan o.a. Het Kwadrant Weert.
Als kunstenaar exposeert zij regelmatig in binnen- en buitenland.

Missio=Solacium?
De kunstenares hierover: "Het werk dat ik toon in de Missiekapel, lag in feite te wachten op een  bestemming. Alleen wist ik dat voorheen zelf nog niet. Maar nu klopt het helemaal, het is helder geworden. Hier moest het komen en nergens anders, met de titel ‘Missio = Solacium ? Of Missie = Troost ? Ja, het is dus een vraag, omdat ik altijd dingen bevraag. Het antwoord is aan de beschouwer, of in ieder geval zet het aan tot een zoektocht. Een zoektocht in het werk, een zoektocht in mij en in de kijker zelf"

Houvasten in de Missiekapel                                                                                        
Carmen Heemels is in feite een verzamelaar. De verzamelde “dingen” maakt zij zich eigen door ze te bewerken. Later gaat zij de voorwerpen bij elkaar zetten. De stukjes vallen letterlijk, en ook figuurlijk, in elkaar. Het geheel wordt dan meer dan een optelling van delen.
Hier, in de Missiekapel is zjj begaan met voorwerpen die houvast kunnen bieden, troost kunnen schenken. Vroeger werden “dingen” in de vorm van beelden of attributen die deel uit maken van ceremoniële rituelen bewaart in een tempel cella, een schatkamer. Carmen Heemels verzamelt hedendaagse cultureel geladen voorwerpen die vertederen en toch sterk maken. Zo genaamde fetisjismen.
Haar opzienbarende maar integere installatie die nu belicht wordt in de Missiekapel is zo’n betekenisvolle verzameling.

Verslag kunstexcursie naar Laren en Zeist d.d. 18-04-2015.

Om 9u vertrokken 50 kunstliefhebbers per bus naar Laren voor de overzichtstentoonstelling van de Nederlandse schilder Leo Gestel (1881-1941).
Kort na 1900 behoorde Leo Gestel samen met Piet Mondriaan en Jan Sluijters tot de belangrijkste vernieuwers van de Nederlandse schilderkunst.
Hij liet zich inspireren door modernistische stromingen: pointillisme, fauvisme,kubisme en futurisme.
Hij deed regelmatig inspiratie op in het buitenland. Parijs, Mallorca,Duitsland,Italië en Vlaanderen wisselde hij af met Amsterdam,Laren,Bergen,de Beemster en tenslotte Blaricum.
Zijn landschappen en naakten behoren tot de meest stralende in hun genre.
Mooie portretten in pastel maakten veel indruk.
De kubistische landschappen uit Mallorca worden als zijn beste werken beschouwd.
Een audio gaf uitgebreide informatie over het leven en de werken van de schilder.
De prachtige en ruime tentoonstelling viel bij iedereen in de smaak.
Er bleef voldoende tijd over om de beeldentuin te bezoeken en te lunchen in de tuin van de villa.
Daarna vertrokken we over de Utrechtse heuvelrug naar Zeist.
Twee enthousiaste gidsen leidden ons rond in de stijlkamers van het zeventiende eeuwse slot.
In de culturele vleugel van het slot stelt Eddy Roos, tekenaar, beeldhouwer en choreograaf zijn werk tentoon.
Het bijzondere van zijn sculpturen en tekeningen is dat ze allemaal bewegingen uitdrukken.
Geen enkel beeld laat een stilstaand poserend model zien.
De inspirerende werkwijze van Eddy Roos is te zien in een documentaire.

De beelden en krijttekeningen nodigen uit om in Uithuizen en in de beeldentuin rondom Borg Verhildersum in Leens, provincie Groningen,nog meer werk van Eddy Roos te zien.

Na nog even nagenieten in de theeschenkerij van het slot vertrokken we om 17u huiswaarts.

Leerlingen terug naar Van Gogh
Zaaien als ‘de Zaaier’
 
Zaaien, zoals ‘De zaaier’ van Van Gogh deed. Dat was de uitdaging voor de leerlingen van basisschool De Leerlingst uit Heythuysen op woensdag 22 april.  125 jaar geleden overleed Van Gogh en dat wordt dit jaar herdacht. De leerlingen kregen bij het zaaien hulp van de vrijwilligers van de schooltuin en van de bewoners van zorgcentrum Beek en Bos, die dat zaaien met de zaaikorf, de speciale tred en die armbeweging nog wel kenden. Het is een eerste van tal van activiteiten die passen binnen dit Van Gogh-jaar. Op verschillende basisscholen in Leudal zullen de kinderen zich bezig houden met dit thema. De zonnebloemen, een belangrijk onderwerp in het werk van Van Gogh, komen in die activiteiten natuurlijk uitgebreid terug. Samen met de stichting Kunst en Cultuur Leudal worden scholen gestimuleerd om aan het project mee te doen. 
Het is niet voor niets dat juist scholen in een plattelandsgemeente als Leudal met Van Gogh aan de slag  gaan, vindt Guus Droesen, schooltuinconsulent in Leudal. ‘Van Gogh past bij het Leudal met zijn beschouwing dat het werken met de handen eerlijk werk was: zaaien, spitten, aardappels, zonnebloemen, daar draaide het vaak om in zijn werk.’ In de Missiekapel in Heythuysen zullen in het najaar de geoogste zonnebloemen in de tentoonstelling ‘ Om hier te getuigen van Van Gogh’ worden verwerkt.

Werner Klompen, "VLINDER VAN OMNIA EN NIEMANDAL"
6 december 2014 t/m 22 februari 2015

DE MISSIEKAPEL OPGELICHT VOOR DONKERE DAGEN
Na de tentoonstelling van de installatie 'Morgen' van Pi Backus volgde vanaf 6 december 2014 tot 22 februari 'VLINDER VAN OMNIA EN NIEMENDAL' van Werner Klompen. Vrij vertaald is de titel van deze nieuwe installatie “kapel van overal en nergens”.

Heythuysen, Leudal en de Missiekapel
De Missiekapel wordt vanuit het project " Van Missiekapel tot Kunsttempel" onder de Stichting Kunst en Cultuur Leudal om de 3 maanden ter beschikking gesteld aan een beeldend kunstenaar. Hierbij weet deze artistieke maar zeker ook maatschappelijk bewogen organisatie zich van harte ondersteund door eigenaar van de monumentale kapel, de Stichting Vrienden van de Missiekapel en het gemeentebestuur van Leudal.

Een kapel en een kunstenaar voor de winter van 2014/2015
Werner klompen (Heythuysen) opereert internationaal als "artgenerator". Hij heeft in de afgelopen jaren nogal wat exposities gehad zowel in binnen en buitenland. Hij exposeert nu voor de tweede keer in de Missiekapel Heythuysen. De vorige tentoonstelling in de Missiekapel was spraakmakend en een groot succes . Werner klompen is dan ook zeer verheugd om weer op deze plek te mogen exposeren en is het project daar dankbaar voor.

Vlinder van omnia en niemendal .
Werner Klompen: “Vrij vertaald is dat: kapel van overal en nergens. Voor mij was de vorige expositie in de kapel de eerste keer dat ik werkelijk de mogelijkheid had om vrij beeldend bezig te zijn. Dit klinkt misschien wel vreemd maar black-light in galeries wordt meestal niet toegestaan ook vaak vanwege andere exposanten. Plaatsen als de kapel om te kunnen exposeren zijn voor kunstenaars van groot belang. Galeries/musea staan niet altijd open voor beginnende, experimenteel of autonome kunstenaars; wat op zich logisch is. Toch zijn er expositie ruimten, instellingen nodig die werk willen tonen van onbekenden. De Missiekapel voldoet volkomen aan dit aspect. De plek zoals de Missiekapel zul je als kunstenaar naar je hand moeten zetten, doen wat je wilt. Daar ligt de uitdaging..”. Tevens wil Werner Klompen toelichten dat in deze tijd van internet beelden van een tentoonstelling het bereik met toeschouwers vergroot; of te wel naar “overal” gaan.

De opening
Werner Klompen exposeerde van 6 december t/m 22 februari 2014/15. "Een opening" deed hij op vrijdag 9 januari 2015 om 19.00 uur bij de Missiekapel (gelegen naast de kerk). Ook die opening blijft bij Werner Klompen een verrassing.

De tentoonstelling beweegt
De tentoonstelling gaat bewegen als een kleurrijke vlinder. In de drie maanden tijd immers zal artgenerator een veranderende expo neer zetten die zal variëren van black-light schilderijen tot totaal installatie. In zijn werk blijft duidelijk de oorsprong van het tijdperk "de nieuwe wilden" uit de jaren tachtig te zien. De ontwikkeling en gebruik van materie is een eigen weg uitgegaan. Van speels, onbewust tot luchtig wordt zijn werk overkoepelend bezield met gedrevenheid. Deze kunstenaar staat borg voor een eigenaardige vorm van schoonheid die aangenaam en bijzonder kan verrassen. Kortom, deze niet statische installatie nodigt uit om de Missiekapel in deze expositie periode vaker te bezoeken.

Werner Klompen studeerde aan de kunst academie Düsseldorf en Utrecht.
Voor meer informatie over de kunstenaar: www.artgenerator.nl
 

'Wow'

“VLINDER “ IN MISSIEKAPEL HEYTHUYSEN BIJ DE KERK

‘En, en .

Wanneer de stilte verstoord wordt door het woord en elke letter trilt ,

Krijgt de voordracht zijn spanning en loopt op; wordt het zijn; zijn of van ons.

Of van je zelf keihard beleefd.

Als een wervelstorm door ACG Vianen van woord.

Waar iedere regendruppel wordt geteld.’

De indrukwekkende woorden van dichter/klank-kunstenaar ACG Vianen en nog indrukwekkender uitgesproken tijdens de vernissage van de tentoonstelling van Werner Klompen, die nu loopt in de Missiekapel in Heythuysen. Een vernissage van een dynamische kleurrijke installatie van Werner Klompen op uitnodiging van de werkgroep Missiekapel van de Stichting Kunst en Cultuur Leudal.

De Vlinder van omnia en niemendal, de naam van de tentoonstelling, is als een vlinder. Dat insect ontpopt zich wonderlijk uit een cocon en transformeert van gedaante tot ie uiteindelijk vlinder is. Zo is het ook met deze tentoonstelling gegaan. Nog voor de vernissage goed en wel kon plaatsvinden, had Klompen al een aantal maal de installatie aangepast. Terwijl ACG Vianen zijn woorden uitsprak, uitspuugde, zong of riep, transformeerde Werner Klompen de tentoonstelling naar een laatste fase, die van vlinder. Het bezoek was er bij en kon heel bijzonder meekijken naar twee kunstenaars ieder voor zich maar samen aan het werk. Het doek dat nu in de Missiekapel staat, blijft staan tot 22 februari, maar Werner Klompen zal Werner Klompen niet zijn, wanneer zelfs dat doek met behulp van licht toch steeds een andere gedaante inneemt.

helemaal links ACG Vianen en gebukt aan het werk Werner Klompen

BEELD VERSLAG VAN DE NAJAAR EXPOSITIE 2014

Van Paul Geelen en Ineke Timmermans

Foto’s Bob Strik.

Ontvangst bezoekers door Casa Caliente

Ontvangst door de wethouder John van den Beuken

Vraaggesprek met Paul Geelen

Vraaggesprek met Ineke Timmermans

Performance: Portret van je werk: Ineke

De handtekening van beide kunstenaars op “omgekeerde performance stoel in balans”.

Felicitaties/vernissage

Paul Geelen
Een van de pijlers van het Kunst en Cultuurweekend Leudal 2013 was Nestvlieders, een groepsexpositie van kunstenaars die hun “roots” hebben in een van de kernen van de tegenwoordige gemeente Leudal en die elders in het land of ver daarbuiten naam hebben gemaakt.
Paul Geelen is ook zo’n nestvlieder. Geboren in Ittervoort is hij na zijn studies in Amsterdam terecht gekomen waar hij woont en werkt. Hij mag als een veelbelovend talent beschouwd worden en is vooral bezig met conceptuele kunst: het idee oftewel concept is belangrijker dan de vorm en de gekozen materialen. Hij is gefascineerd door wetenschappelijke kennis, natuurlijke processen en experimenten.
Met een onbevangen kinderlijke nieuwsgierigheid benadert hij beelden die hij fysiek waarneemt en mengt die naadloos met de niet-rationele conclusies  van iemand die niet vertrouwd is met de exacte wetenschapsdenkwijze en beeldvorming.
Zijn werk strekt zich uit van concepten met minimale afmetingen tot grote installaties buiten en/of binnen.
In Breda maakte Paul Geelen enige tijd geleden een soort schuilkeldertje van ronde metalen vaten, van buitenaf nauwelijks als zodanig te herkennen, waar in men zich voor korte of langere tijd kon afsluiten van de buitenwereld: de Denktank.
Voor de expositie in Heythuysen werkte Paul onder andere aan een installatie, een verzameling van artefacten uit de regio om een link te leggen naar het dorp waar hij vandaan komt.Zijn beelden vertonen vaak strakke en geometrische vormen zoals prisma’s, een verwijzing naar de optica.

Ineke Timmermans
Ineke Timmermans, woonachtig in Herten, toont schilderijen, uitgevoerd in gemengde techniek, olieverf, gouache, krijt, potlood en toegevoegde “vreemde” materialen.
Na het behalen van het dipoma Beeldend Vormgever (autonoom) deed zij de specialisatie orthopedagogisch Beeldend Vormgever en docent (eerste graad) aan de kunstacademie in Maastricht.
Zoals ook Paul Geelen zoekt Tineke naar een balans tussen uitersten, zoals emotioneel en rationeel, kunstmatig en natuurlijk, werkelijkheid en verbeelding.
Vanuit in eerste instantie “het toevallige” is er werk ontstaan zonder direct te weten waar het naar toe ging.
Zo zijn er verschillende series tot stand gekomen die onderling een samenhang wat betreft thema, sfeer, techniek en essentie laten zien.
Voor Ineke Timmermans is de lijn essentieel. Lijnen en punten geven structuur, vorm en betekenis aan de ons omringende herkenbare werkelijkheid.
Als kunstenaar wil zij haar eigen werkelijkheid creëren, hetgeen betekent dat zij de controle op de herkenbare werkelijkheid moet loslaten. Vanuit een verlangen naar een ongecontroleerd leven moet de volmaakte, perfecte, lijn losgelaten worden.
Door het gebruik van het onvolmaakte, de imperfectie, krijgt zij de controle weer in eigen hand.
Een aantal van de geëxposeerde schilderijen is gebaseerd op het thema BOOT. Het  is een metafoor voor het zoeken naar vrijheid en een onbegrensde ideeënwereld en daarmee een ontsnapping mogelijk maken uit de gecontroleerde wereld.
Ineke Timmermans bereikt dit door haar manier van schilderen; spontaan maar bewust gekozen in haar eigen keuze van lijnvoering. Zo komt zij tot werken die volgens haar kloppen in die onvolmaakte werkelijkheid.

Bezichtigen.
Deze spannende  tentoonstelling is open van 26 oktober t/m zondag 23 november.
Het gemeentehuis is geopend op alle zondagen dat de expositie loopt, van 14.00 tot 17.00 uur en op werkdagen van maandag t/m/ donderdag van 10.00 tot 16.00 uur; of na telefonische afspraak via de receptie, tel. .

Ineke Timmermans Roermond (Herten).
www.ineketimmermans.nl
TEKENINGEN EN SCHILDERIJEN
Beeldend vormgever (autonoom)
Achtergrond: specialisatie Orthopedagogisch Beeldend Vormgever en docent( eerste graad); kunstacademie Maastricht.

Paul Geelen Ittervoort/Amsterdam
www.paulgeelen.nl
INSTALLATIES
Beeldend Kunstenaar.
Achtergrond: 2012 - 2014 de Ateliers, Amsterdam (Dutch Ministry of Education, Culture and Science)
2004 - 2008 AKV | St.Joost, Breda, Bachelor of Fine Art
2000 - 2004 Sint Lucas, Boxtel, Spatial Design / Graphic Design
1999 - 2000 Dr.Cuypers, Roermond, Restoration · Protection · Finishing techniques

Paul GEELEN – Mólubdos Manteia

Ineke TIMMERMANS: Uit de serie Eindeloos. Werk op papier.

Ineke TIMMERMANS: Uit de serie Eindeloos. Werk op papier.

Najaarsexcursie naar het MAS in Antwerpen

Zondag, 12 oktober vertrok een bus van de firma Horn Tours vanaf het Kerkplein in Baexem voor de najaarsexcursie naar het MAS in Antwerpen die de werkgroep kunstexcursies heeft georganiseerd.
Dat het afgelopen anderhalf jaar de kunstexcursies gemist zijn, blijkt wel uit het feit dat de bus volledig was bezet.
Zonder problemen werden we na anderhalf uur reizen vlak voor het markante gebouw afgezet.
Helemaal opgetrokken uit gegolfde glaspanelen en rode zandsteen staat het MAS van alle kanten goed te bekijken op het Eilandje, de plaats waar het vroegere Hanzehuis en een opslagplaats uit de 16^e eeuw heeft gestaan.
Na koffie en koek in een etablissement tegenover het museum werd de groep in drieën  gesplitst en volgde een rondleiding van bijna twee uur. Een rondleiding die geen moment verveelde of langdradig werd door de enthousiaste gids.
Het MAS, ontworpen door een Nederlands architectenbureau, is opgebouwd uit gestapelde “dozen”,  die iedere volgende verdieping een kwart slag zijn gedraaid. Naarmate je hoger komt, krijg je een steeds veranderend uitzicht op Antwerpen, met als apotheose het dakterras waar een onbelemmerde blik over de hele stad en de havens een regelrechte topattractie is.
De roltrappen voeren langs grote fotoreportages van de verschrikkingen die de Belgische bevolking heeft ondervonden bij de invasie door de Duitse troepen in 1914 en de vlucht naar het neutrale buurland Nederland en overzees naar Engeland.
De museumzalen tonen voorwerpen die een beeld geven van de verbondenheid van de havenstad Antwerpen met de wereld door de eeuwen heen. Er zijn de collecties bijeengebracht die eerst in het Etnografisch Museum, het  Nationaal Scheepvaart Museum en het Volkskunde Museum waren ondergebracht.

Na de rondleiding  gingen de deelnemers hun eigen weg.

Aan eetgelegenheden in de onmiddellijke omgeving geen gebrek en het historische stadscentrum is op loopafstand te bereiken.
Moe en voldaan stapte het gezelschap om kwart voor vijf weer in de bus en om half zeven waren we weer in Baexem.
Uit de opmerkingen kwam naar voren dat de reis als een succes werd beschouwd; het MAS, het weer, de rondleiding en de stad Antwerpen.

We kijken uit naar de volgende bestemming.

Wim Willems

Zondag 7 sept werd in de Missiekapel bij gelegenheid van KUNSTFIETSEN een dag lang het beeldgedicht 'Wordt Vervolgd' van Jan C M Peeters getoond.
Jan C M Peeters werkt als performer en beeldend kunstenaar. Zijn creaties zijn vaak pure beeldgedichten om “mee-te-maken”. In situ: in de situatie rijmend. Hij bouwt voor deze gelegenheid een beeldgedicht over zichzelf (boeren afkomst en christelijk opgevoed) en evolutie.Titel 'Wordt vervolgd . . 'Het werk is dan ook in een altaarachtige opstelling, een monstransschrijn, met bovenin een steen die de evolutie verbeeldt. Met als ondertitel: "Als ik zo'n steen niet vind, maak ik hem".

Ans Repkens, PROMISED LAND

JACQUES BEELEN ,((portret)schilder, tekenaar) en MARIA STAMS (beeldhouwwerken) in het Leudal gemeentehuis te Heythuysen.

Van 2 april tot en met 6 mei: "Vreemde vogels" in de Missiekapel. 
Happening: De leerlingen van B.S. De Neerakker brachten op 1 april in processie, ieder hun boetseer werk naar de Missiekapel.  De werkstukjes werden gemaakt  in een "Master class" boetseerles in het kader van het Kunst en Cultuur Weekend Leudal 2013.  Alle boetseer werkjes zijn bij Sint Joris in Beesel 1200 graden gebakken! En ze zijn daarna door de kinderen schitterend beschilderd.

Henk Verbeek van 17 januari tot 31 maart 2014 in de missiekapel.

Het was de 8ste keer dat een kunstenaar of een school zich manifesteert in de Missiekapel.

Kunstenaar Henk Verbeek gaf al vanaf het moment dat het idee voor de Missiekapel gelanceerd werd aan projectleider Jan Peeters te kennen dat hij  gefascineerd was om juist in deze Missiekapel iets van zijn werk te tonen.

Over kunstenaar Henk Verbeek

Henk Verbeek ( *1943  Sint Odilienberg) is beeldend kunstenaar en oud-docent aan kunstacademies en lerarenopleidingen.

Disciplines: beeldhouwwerk, schilderijen, collages, grafiek, fotoprints, mixed media, auteur.

In Roermond in 2010 kreeg hij van de stad Roermond, curator Ridsert Hoekstra,  een eervolle  solo-expositie in de Kruisherengang.

Ook exposeerde hij in de jaren 90 zijn grote geometrisch stenen beelden in park Middelheim (Antwerpen).

In het najaar van 2005 had hij een mooie tentoonstelling in het gemeentehuis van Heythuysen. Een tentoonstelling in de reeks van 13 jaar exposeren nog altijd als een topper gezien wordt.

Henk Verbeek als auteur.

Verbeek is tevens auteur. Hij legt de laatste hand aan een boek over de geschiedenis van het gebied rond de Roer. Of zoals hij dit streek/kunstgeschiednis boek van prehistorie tot hedendaags ondertitelt: "Land aan de Roer, gezoend door de Muzen en vertrapt door Mars".

Drie decennia lang heeft Henk Verbeek naast zijn docentschap beelden uit voornamelijk Belgische hardsteen en marmer gehouwen. Beelden die verraden dat Henk Verbeek een voorkeur aan de dag legt voor ritmes, ordening, wiskundige inzichten, variatie in textuur.

Na zijn pensionering heeft zijn kunstuiting een totaal andere wending genomen. Van beeldhouwen stapt hij over naar schilderen, tekenen, collages.

Het feit dat Henk Verbeek in 1943 is geboren, een oorlogskind, heeft zijn leven lang vragen bij hem opgeroepen en de oorlog blijft hem fascineren. Hij was erbij tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar heeft in feite de oorlog niet bewust meegemaakt en heeft er ook geen herinneringen aan.

Henk Verbeek is zich gaan verdiepen in de geschiedenis met name de Tweede Wereldoorlog. Hij verbaast zich over de manier waarop de oorlogsvoering door de propaganda mechanismen naar buiten werd gebracht. Strak, geordend, gepland, massaal, perfect, met een bijna esthetische pracht van glimmend monstertuig dat je doet vergeten welke gruwel er daadwerkelijk gebeurt met geweren, bommen en tanks.

Dit gegeven had een enorme impact op zijn kunst. Hij heeft die gruwelijkheden op zijn manier  verwerkt en vereeuwigd. De voorkeur die Henk Verbeek heeft voor ritme en ordening in zijn gekapte beelden komt hermetisch terug in zijn schilderijen en tekeningen.

Als aanklacht heeft hij een serie rode schilderijen gemaakt over de Holocaust en  tekeningen over de vernietigingskampen in ritmes die associaties oproepen met barakken, gestapelde lijken, nummers. De aanklacht is veranderd in abstractie. Kunstwerken die om hun verschrikkelijke schoonheid indringend zijn en iets teweeg brengen.

Zijn werken met als bindend thema "SCHONE SCHIJN" zijn voor een argeloze kijker een boeiend geheel van ritmes van reliëf,  tekens en woorden, maar zijn confronterend in die zin dat ze laten zien hoe afschuwelijk dun en broos het laagje beschaving is dat het beestachtige in ons afdekt.

Nieuwe betovering in de Missiekapel

Henk Dronkers van 5 oktober  t/m 29 december in de Missiekapel.

Met enthousiasme heeft de projectgroep Henk Dronkers uit Grathem voorgedragen aan de Stichting Kunst en Cultuur om hem voor drie maanden uit te nodigen een volgend, alweer het  7^de, kunstwerk,  te bouwen. Deze installatie, ‘Hades’ genaamd, past wonderwel in de Missiekapel die de vorm heeft van een Griekse schatkamer.

Vanaf 5 oktober was dit indringend en geheimzinnig werk van beeldend  kunstenaar Henk Dronkers  te bewonderen.

Henk Dronkers (1931, Rotterdam) heeft pas op rijpere leeftijd een kunstopleiding gevolgd aan de Nieuwe Academie in Utrecht (1981 – 1985). Een opleiding, met een degelijke begeleiding bij het zoeken en ontwikkelen van eigen talent.

 Het oeuvre van Henk Dronkers is veelzijdig. Hij tekent, schildert, maakt beelden en installaties gemaakt van hout, gebakken klei, staal en andere materialen.

Veel van het werk van Henk vertoont archaïsche invloeden. Hij werkt met symbolen uit oude godsdiensten van over de hele wereld; van sjamanisme tot Afrikaanse goden- en geestenwereld; van Jodendom tot godsdiensten uit het Midden-Oosten.

De symbolen geven uiting aan collectieve emoties, herkenbaar aanwezig in cultus en cultuur.

De beelden, keramisch of vervaardigd van hout of staal, vaak met toevoeging van andere materialen, hebben iets weg van afgodsbeelden. Alleen de essentie is aanwezig, zonder overbodige franje.

Het zijn ranke scheppingen die de hoogte ingaan.

De kunstenaar maakt onderscheid tussen verticale beelden en horizontale beelden.

Verticale beelden schreeuwen, horizontale daarentegen fluisteren.

Henk prefereert de verticale overduidelijk.

Henk heeft de huidige installatie in de Missiekapel de summiere titel ‘Hades’ gegeven.

De “Hades” was het dodenrijk bij de oude Grieken en tevens de naam van de god van het dodenrijk.

Wat dat is kan geen levende ziel vertellen, behalve in beeldende metaforen.

Dat gold toen en dat geldt nog steeds.

Voorbeeldige nestvlieders

kwam, vanwege het Kunst en Cultuur Weekend Leudal in de plaats van een structurele najaarexpositie.

De tentoonstelling kreeg ook op inhoudelijk niveau een mooie pers in een speciale Zuiderlucht special van augustus 2013. Vijf bladzijden inhoudelijke kunst journalistiek  over een bijzonder Leudal evenement van Duncan Liefferink.  Jule Peeters van de Limburger verzorgde een mooi artikel op grond van een gesprek met enkele van de drie kunstenaars.

Ook de opening op zaterdag middag 7 september slaagde geheel. Het eerste gedeelte werd verzorgd door de wethouder voor cultuur; Paul Vogels en voor het KCWL algemeen door Jan Custers als voorzitter van de Stichting Kunst en Cultuur Leudal. De expositie werd in en tweede gedeelte ingeleid door Edwin Becker hoofdconservator Vincent Van Gogh museum Amsterdam. Hij interviewde de kunstenaars met als doel hun werk  aan het publiek voor te stellen. Zijn aanpak wisten de eerste bezoekers, meer dan 200, zeer te waarderen.

Voorts werd de tentoonstelling op de eerste zondag zeer druk bezocht. Door de week werd de tentoonstelling mondjesmaat bezocht. Ca. 50 personen waarbij in acht genomen moet worden dat de toeloop de overige zondagen redelijk tot goed was. Een gemiddelde van 50 per zondag, de eerste zondag niet meegerekend..

 

Er was alom veel waardering voor de kunstwerken die varieerden van schilderwerken (Rene Korten en Frans Koolen, de fotografie van Frans Koolen, de video-art van Jeroen Houben en de cartoons van Jos Thommassen. Ook bleek de spreiding in leeftijd, de kunstenaars verschilden onderling ongeveer 10 jaar in leeftijd niet onopgemerkt. De titel van de tentoonstelling, " voorbeeldig" bleek vanwege het nationaal en internationaal erkende professionele werk prima sluitend.

 

Dit initiatief binnen het projectplan KCWL 2013 werd met de vijf  kunstenaars en alle organisatoren met voldoening en geheel volgens plan op maandag 6 oktober afgesloten.
 

'Nestvlieders', zo luidde de titel van de najaarstentoonstelling 2013 van de Stichting Kunst en Cultuur Leudal. De opening viel samen met het Kunst en Cultuur Weekend 2013. De commissie Beeldende Kunst van de stichting wist vijf bijzondere kunstenaars werkend in verschillende disciplines bij elkaar te krijgen voor deze tentoonstelling. Gemene deler: hun wieg heeft in het Leudal gestaan en allemaal hebben ze tot museaal niveau weten door te dringen. Niet gek dat de aanloop groot was voor de tentoonstelling.

LAN-X-SPAWN IN DE MISSIEKAPEL     

Een zomer installatie van Jan C M Peeters. Dagelijks te zien van 5 juli t/m 22 september.

Kunst

De Missiekapel wordt nu voor de 5de keer ingericht met werk van telkens een andere kunstenaar. De selectie van de kunstenaars vindt plaats  op grond van uitgesproken criteria. Voorwaarde is dat de Missiekapel en de te verwachten kunstzinnige installatie een waarachtige symbiose aangaan. De kunstenaars die uitgenodigd worden zijn geselecteerd op hun visie op kunst. Zij krijgen voor 3 maanden de sleutel en de kans te verrassen. Het gaat dus niet op de eerste plaats om mooi of vaardig werk, maar om meer werkelijkheid zichtbaar te maken. Spraakmakend, soms controversieel en vaak experimenteel. Het gebouwtje doet er weer toe en ontwikkelt zich van wereldvreemde Missiekapel tot avant-gardistische kunsttempel. Het biedt aan fietsers en wandelaars ongevraagd een vaak verwarrende, maar wonderlijke inkijk. Het gaat om mee-maken en opwinding. Hier bij kunst stilstaan houdt flexibel, wekt gezonde nieuwsgierigheid, roept soms betekenisvolle vragen op en maakt wellicht dat je langer leeft.

Deze vijfde installatie in de Missiekapel is een verwondering oproepend beeldgedicht dat uitgaat van de meeldraadkatten van de Tamme Kastanje. De katten hebben een goed zichtbare chromosoom structuur en zijn gestileerd tot schroefdraadstangen. De dynamiek van de rond de spiraalstangen dwarrelende rivetten correspondeert met het energie uitstralende stuifmeel.

De titel van het werk is LAN-X-SPAWN

LAN (Lokal Area Network): net van aan elkaar geschakelde computers. Ook de natuur heeft een geheugen en beweegt in patronen van gelijktijdigheid. De winterslaap, trekvogels, het bloeien van de Hazelaar, het rijpen van de druiven, het ventileren van hommels enz.

X staat voor onbekend. Wat gebeurt er nog meer in de Missiekapel gedurende de drie maanden van deze zomer expositie?

SPAWN is weer tot leven komen, kuit schieten, wemelen. Op en neer; de ademhaling van de natuur.

GESLAAGDE OPENING REFLECTIONS

Paul Vogels (wethouder cultuur) mocht zondag 28 april j.l., een afgeladen raadzaal belangstellenden verwelkomen bij de voorjaarstentoonstelling in het Leudal gemeentehuis.

De expositie werd geopend in een interessant gesprek van de voorzitter van de organiserende commissie beeldende kunst, Jan Peeters. Met Mien Huijskens, kleurrijke en krachtige schilderijen en Engel Simons, intense en pure beelden.

Mien Huijskens “schilderen is willen en laten gebeuren, loslaten dan weer beteugelen en vooral kijken om jezelf te verwonderen”.

Engel Simons “ik zoek een harmonie tussen wat de steun wil en wat ik wil; dat is een boeiende, vaak langdurige en gevoelige, maar verrassende strijd”.

Beiden: heerlijk om te doen en daarmee je werk op te laden.

Na de opening werd het tentoongestelde werk enthousiast ontvangen.

Op de achtergrond liet het innemende kinderensemble van de Stichting Op Herme zich horen met prachtige viool klanken.

Kunstexcursie voorjaar 2013

De  kunstexcursie voorjaar 2013 ging deze keer naar beeldengalerij Het Depot in Wageningen.

Misschien omdat het een doordeweekse werkdag was, hadden zich maar twaalf deelnemers aangemeld. Er moest uitgeweken worden naar donderdag 18 april omdat op zondag geen groepen konden worden rondgeleid..

De achterblijvers hebben een prachtige excursie gemist. Niet alleen de collectie torsen of gedeeltes daarvan, maar ook de expositiegebouwen en de omringende tuinen zijn stuk voor stuk een bezoek waard.

Na even langs hotel De Wereld te zijn gegaan, waar in 1945 de capitulatie van de Duitse bezetting werd getekend, bezochten we eerst het arboretum “Den Dreijer” van de universiteit van Wageningen, de vroegere Landbouwhogeschool.

Jammer dat door het koude voorjaar nauwelijks bomen, struiken en de grote collectie vaste planten in bloei waren.

Na een persoonlijke verwelkoming in Het Depot (iets wat iedere bezoeker te deel valt; filosofie van het museum), werd onze groep naar Villa Hinkeloord verwezen. De riante villa uit 1851 is recentelijk gerestaureerd, met ruime lichte zalen. Aan de plafonds kroonluchters van Murano glas.

Werk van Eja Siepman van den Berg vormt de vaste collectie. Als contrast met haar meestel in donkere kleur uitgevoerde mensfiguren zijn ook een aantal witte kopieën van Griekse en Romeinse beelden opgenomen. Zelfs een levensgrote Nike van Samothrakè, die je in Parijs alleen maar van veraf kan bekijken.

In tegenstelling met andere musea mag je hier de beelden (voorzichtig) aanraken.

In het souterrain is ruimte voor wisseltentoonstellingen waar werk van fotograaf John Stoel hing.

Na de goed verzorgde lunch in het  lichte ruime restaurant Linnaeus, met echt Charles Eames eetkamermeubilair kregen we een rondleiding door het hoofdgebouw.

In de beeldengalerij werk van onder anderen Gerhard Lentink.

Naast beeldend kunstenaar zou hij een mathematicus genoemd kunnen worden.

Zij oeuvre kenmerkt zich door grootse houten sculpturen, vaak met een klassiek of poëtisch thema.

Met uiterste precisie vertaalt hij zijn ideeën naar ontwerptekeningen, die later gebruikt worden bij de constructie.

Bijzonder was dat de kunstenaar zelf aanwezig was. Onze rondleidster, die heel goed haar woordje deed, werd er een beetje zenuwachtig van.

Toen was het tijd om naar Baexem terug te gaan. Een terugreis die ondanks het spitsuur zonder vertraging verliep.

Wim Willems

In  de Missiekapel bij de kerk in Heythuysen was ‘Cella(e)’ van Ed Hanssen uit Nunhem van22 februari 2013 – 19 mei 2013 permanent te zien.

Een schatkamer.

De Missiekapel is feitelijk een Grieks tempeltje, nog beter een “cella”; dat is een cel, een schatkamer, een kluis dus. Nu is de oorspronkelijke devotieplek met de Missiebeelden geschikt gemaakt voor eigentijdse kunstwerken. Dat houdt in dat vanuit  de commissie beeldende kunst onder auspiciën van de Stichting Kunst en Cultuur kunstenaars uitgedaagd worden om met sociaal geëngageerd en maatschappelijk geladen werk uiting te geven aan wat ons allemaal bezig houdt. Het project “Van Missiekapel tot Kunsttempel” weet zich  loyaal ondersteund door de Stichting Vrienden van de Missiekapel en de wethouder voor cultuur.

De Missiekapel werd 22 februari om 19.00 uur geopend met een 4^de installatie.

Ed Hanssen uit Nunhem gaf in een heel vroeg stadium aan projectleider Jan C M Peeters s te kennen dat hij zich door de lege kapel uitgedaagd voelt om er ook "iets te laten gebeuren". Hij is dan ook  de vierde kunstenaar die verrassend beslag gaat leggen op deze bijzondere plek.

De voorganger van Ed Hanssen, Werner Klompen deed in een recent “Zuiderlucht” artikel , het kunstblad voor Belgisch en Nederlands Limburg, de volgende frappante uitspraak naar aanleiding van zijn werk in de Missiekapel:

“Orde is een illusie, de witte zalen waarin kunstwerken doorgaans worden tentoongesteld zijn een toneelstukje, dat weten we eigenlijk best. Zoals men vroeger dacht dat muizen ontstaan uit stofnesten, zo komt kunst voort uit chaos”. Een treffende slogan voor de sleutel overdracht van de Missiekapel. De "Epicuriaanse installatie" van Werner Klompen  is inmiddels ingewisseld voor een installatie die ook refereert aan de vasten en passie.

Cella(e) is bijzonder expressionistisch geladen en sociaal geëngageerd en blijft, ondanks maandelijkse veranderingen, ingetogen woekeren.

Over kunstenaar Ed Hanssen

Ed Hanssen heeft na zijn kunstacademietijd schilderijen, tekeningen, video's en installaties in Nederland, België, Duitsland, Denemarken, Frankrijk en Japan tentoongesteld.

Zijn schilderijen en tekeningen gaan grotendeels over dementie en kanker. Enerzijds als verwerking van dementie in de familie en anderzijds als reactie op de schokkende esthetiek van een gruwelijk monster. Hij maakt deze thema's binnen de kunst bespreekbaar.

Zijn “cella(e)” in de Missiekapel te Heythuysen transformeert, confronteert, deelt, geeft vulling aan leegte en betekenis aan een ruimte. De renaissance van de Missiekapel vierend, terwijl slechts één deur afsluit en openbaart....

Deze installatie is gedurende haar presentatie aan beklemming en verandering onderhevig.

Ed Hanssen als bedenker van projecten .

Hanssen is tevens de bedenker van projectmailartbooks, worldwide bird art installationday en het gogyoshi art project, waarmee hij en de deelnemers (inter)nationaal veel succes oogsten.

Een voorbeeld:

Het Bird art installation project is een project waarbij deelnemers wereldwijd vogels maken en op eenzelfde moment een installatie maken in een bos/park. Het afgelopen jaar vond op 7 oktober de eerste editie plaats met installaties in Indonesië, Nederland, Japan, België, USA, Duitsland, Canada, Peru en Ecuador. Op 29 september aanstaande vind de tweede editie plaats. Wellicht zal deze wederom plaatsvinden aan het Lange Pad-Roggelseweg.

Naast al zijn vele  projecten, waarvan er hier enkele aangeduid zijn,  is hij zelf bezig met schilderijen, installaties en video's. Niet alleen bedenkt hij zelf kunstprojecten, hij werkt ook mee aan andermans kunstprojecten waaronder ook diverse  mailartprojecten en nu aan “Van Missiekapel tot Kunsttempel”.

Een uniek kunstenaar en vernuftig regisseur.

Samenwerken met kunstenaars geeft Hanssen energie. Exposities regelen ervaart hij als  tijdrovend maar boeiend.

Er is heel veel meer  info over Ed Hanssen. Bezoek:

www.edhanssen.exto.nl

www.projectmailartbooks.com

Cultuurexcursie naar Kornelimünster
op zondag 21 oktober 2012:

De najaarsexcursie 2012, georganiseerd door de werkgroep “Kunstexcursies" op zondag 21 oktober ging naar Kornelimünster.
Het was alweer de negende excursie sinds 2008.

Iets ten zuiden van Aken ligt in een dal tussen de groene heuvels een, bij vrijwel iedereen totaal onbekende parel: het plaatsje Kornelimünster. Een bezoek is werkelijk een openbaring !

Tot de Franse Revolutie een machtige benedictijner-abdij waar zich rondom een klein, intiem plaatsje vormde. De 18^e eeuwse, barokke abdij vormt nu een prachtige en contrastrijke expositieruimte voor zeer gevarieerde, eigentijdse kunst, zowel schilderijen als plastieken en verrassende installaties.
De voormalige, gotische abdijkerk, nu de parochiekerk, is absoluut een bezoek waard, evenals het plaatsje zelf. Het is alsof men in de 17^e, 18^e eeuw ronddwaalt.
De zeer interessante geschiedenis heeft duidelijke overeenkomst met die van Thorn in Ned. Limburg, met dit verschil dat in Kornelimünster de abdijgebouwen zijn behouden en ook het plaatsje zelf een gave eenheid gebleven is.

Tijdens de excursie informeerde een plaatselijke, Duitstalige gids de deelnemers aan de excursie over de kerk en haar geschiedenis.
In Kornelimünster zijn voldoende restaurantjes en terrassen voor het consumptieve gedeelte, waarvan gezellig gebruik gemaakt werd.

De commissie beeldende kunst Leudal nodigde Werner Klompen uit een installatie te maken voor de Missiekapel.

Leudal - Expositie: Henk Dronkers en Julija Spijkers

Henk Dronkers en Julija Spijkers exposeerden in het Leudal gemeentehuis en Rabobank Maas en Leudal
van 28 oktober t/m 25 november 2012

Henk Dronkers (1931, Rotterdam) heeft pas op rijpere leeftijd een kunstopleiding gevolgd aan de Nieuwe Academie in Utrecht (1981 – 1985).

materieschilderen

Het oeuvre van Henk Dronkers is veelzijdig. Hij tekent, schildert, maakt beelden en installaties gemaakt van hout, gebakken klei, staal en andere materialen.

Alhoewel de kunstenaar in Heythuysen ruimtelijk werk laat zien, kan men niet voorbijgaan aan zijn teken- en schilderwerk. Het gebruik van traditionele schildermaterialen lukte niet bevredigend tot hij het materieschilderen ontdekte.

Schilderen met klei, aarde, pigmenten, gebruik maken van de eigen structuur van deze materialen, dat gaf veel meer voldoening. Henk Dronkers’ schilderijen zijn uitgevoerd in gemengde techniek.
Naar een titel kun je vergeefs zoeken; het gaat louter en alleen om het schilderproces.
Zijn doeken zijn net als zijn beelden zeer tactiel; je moet gewoon het oppervlak beroeren en de structuur voelen.
Het werk van Tapiës en Rothko hebben Dronkers beïnvloed bij het ontwikkelen van een eigen stijl.
Over die beïnvloeding het volgende: iets van jezelf toevoegen aan wat je in een kunststroming of een kunstenaar bewondert en zodoende een eigen plaats verwerven.

Alles wat is gezien

blijft veranderd in verzonnen,

tot het opnieuw wordt gezien

(uit een gedicht van Hans Faverey)

Dezelfde manier van werken heeft Henk Dronkers ook met zijn beelden waarmee hij in het gemeentehuis vertegenwoordigd is.

Je gaat uit van voorhanden materialen, vaak gevonden in de natuur en al doende komen de ideeën naar boven.

Veel van het werk van Henk vertoont archaïsche invloeden. Hij werkt met symbolen uit oude godsdiensten van over de hele wereld; van sjamanisme tot Afrikaanse goden- en geestenwereld; van jodendom tot godsdiensten uit het Midden-Oosten.
De symbolen geven uiting aan collectieve emoties ,herkenbaar aanwezig in cultus en cultuur.
De beelden, keramisch of vervaardigd van hout of staal, vaak met toevoeging van andere materialen, hebben iets weg van afgodsbeelden. Alleen de essentie is aanwezig, zonder overbodige franje.
Het zijn ranke scheppingen die de hoogte ingaan.

Woodhenge
De beelden groeien op vanuit de bodem, ze zijn er als het ware mee vergroeid.
Soms ruw bewerkt, schijnbaar primitief maar doordacht, Henk Dronkers’ werken zijn beter op hun plaats in de open ruimte dan binnen op marmeren vloeren.
Buiten vormen zij een eenheid met de aarde, stenen of het gras.
In het buitengebied van Grathem heeft Henk Dronkers een terrein verworven waar hij een heel eigen wereld heeft geschapen, zijn eigen Woodhenge, een vergelijking met de stenen versie in Engeland.
Her en der rijzen houten en keramische beelden, vaak in groepen bij elkaar, op uit de begroeiing, starend naar de toeschouwer of de oneindigheid.

Julija Spijkers (1953, Sarajevo), was al tijdens haar gymnasiumtijd in Sarajevo bezig met tekenen en schilderen.

Een verdere beroepsopleiding behoorde aldaar niet tot de mogelijkheden en het duurde tot haar komst naar Nederland dat ze haar aspiraties kon verwezenlijken door een opleiding te gaan volgen aan de kunstacademie in Maastricht.

Dialoog en strijd

Julija Spijkers schildert composities van kleurvakken die zich als abstractie vrij op het doek bewegen. De geschilderde vorm wordt bepaald door een helder warme kleurkeuze en krachtige lijnen die de contouren aangeven.

Die twee elementen zijn voor de schilder zeer belangrijk. Het moet allemaal kloppen; het juiste evenwicht, de perfecte compositie moet gevonden zijn.

“Mijn schilderijen zijn altijd het resultaat van een innerlijke dialoog met mijzelf. Een dialoog over emoties, gevoelens, (maatschappelijke) gebeurtenissen, vaak gepaard gaande met een innerlijke strijd om diezelfde gebeurtenissen te kunnen begrijpen”.

In het verleden heeft Julija nauw samengewerkt met de bekende Roermondse kunstenaar Piet Schoenmakers.
Sinds zijn dood in 2009 maakt ze nog steeds gebruik van zijn atelier in Panheel.
In de zomermaanden werkt Julija in haar atelier op het eiland Brac in Kroatië waar ze veel inspiratie opdoet uit de natuur en de landschappelijke rijkdom van haar geboorteland.

Beide kunstenaars vullen elkaar uitstekend aan. Beiden worstelen ze met het zoeken naar de juiste compositie, het streven naar een evenwicht dat uiteindelijk gevonden gaat worden.

.

Eind april zijn de laatste aanmeldingen van deelnemende kunstenaars binnen en kan een begin worden gemaakt met het programmaboekje door Paul van Cruchten.

Er hebben zich dan 32 kunstenaars aangemeld: 5 uit Heibloem, 10 uit Neer en 17 uit Roggel.

Voor het uitzetten van de fietsroute wordt zo veel mogelijk gebruik gemaakt van de eigen ateliers van de kunstenaars en daarnaast zijn er enkele plaatsen waar gezamenlijk wordt geëxposeerd.

Op deze manier loopt de fietsroute langs 20 expositielocaties over een lengte van 30 kilometer door de kernen Heibloem, Neer en Roggel.

Dank zij het mooie weer hebben ongeveer 500 personen deelgenomen aan de fietstocht, die getuige waren van mooi ingerichte expositielocaties met een verscheidenheid aan kunst.

De commissie beeldende kunst Leudal nodigde Ine Catharina Geraedts uit een installatie te maken voor de Missiekapel.

Leudal - Expositie: Monique Romeijn en Natascha Waeyen

Monique Romeijn (Venlo), schilderijen en grafisch werk;

Zij weet op flexibele wijze druk- en schilderwerk kleurrijk met elkaar te verbinden. Haar werk is thematisch en toont composities uit o.a. de serie “bomen”en “landschappelijke verschijnselen.

Natascha Waeyen (Buggenum/Maastricht) met collages en plastische installaties.

Haar plastisch werk leidt tot boeiende, zeer subtiele ruimtelijke, haast geweven ijzerdraad tekeningen. De plaatsing in het gemeentehuis zal boeiend zijn.

Zondag 22 april, 14.00 uur.

De raadzaal van het gemeentehuis in Heythuysen loopt vol voor de opening van een tentoonstelling van Monique Romeijn en Natascha Waeyen.



Gastheer Jo Smolenaars (wethouder gemeente Leudal) heet de kunstenaars welkom bij de eerste beeldende kunst tentoonstelling in het nieuwe gemeentehuis.



De wethouder spreekt trots over deze prachtige tentoonstelling en feliciteert de commissie Beeldende Kunst van de Stichting Kunst en Cultuur met het verwezenlijken van de voortgang: deze 12de voorjaarstentoonstelling in een gloednieuwe locatie.



Jan Peeters, voorzitter Commissie Beeldende Kunst in gesprek met Monique Romeijn en Natascha Waeyen over hun werk.



Een van de werken van Monique Romeijn.



Natascha Waeyen geeft uitleg.



Terwijl het publiek zich over het werk van Natascha Waeyen buigt.



De tentoonstelling heeft twee locaties: In het Leudal gemeentehuis: geopend op de zondagen van 29 april, 6,13 en 20 mei van 14.00 uur tot 17.00 uur. En op afspraak tijdens kantoor uren. Het Rabo adviescentrum tijdens kantooruren van 23 april t/m 18 mei.

Verslag excursie naar Tongeren op 6 november 2011

Dat de stad Tongeren zoveel te bieden had aan kunstschatten was een verrassing voor iedereen. Het programma bood een goede variatie aan onderwerpen. Gestart werd  bij het moderne Gallo Romeins Museum, waar we werden verwelkomd met een kop koffie, waarna we de schitterende tentoonstelling van Sagalassos konden bekijken. Na de lunch werd een bezoek gebracht aan de schatkamer van de kathedraal, een bezoek wat meer dan de moeite waard bleek te zijn  en ook de kathedraal zelf werd door de deskundige uitleg van Jan van Kempen door allen bewonderd. Via een wandeling door het oude gedeelte belandden we bij het Begijnhofmuseum “Beghina”, wat echt een buitengewoon slotstuk werd van deze excursie, mede door het  de geschiedenis welke door de gidsen uitstekend werd verwoordt en het afscheidsdrankje in de oude sfeervolle kelder van het huis met haar geschiedenis.
Kortom, ook deze dag was weer een treffer: de positieve reacties van iedereen gaven daarvan duidelijk blijk.

KUNSTFIETSROUTE IN ELL, HALER, HUNSEL, ITTERVOORT, NEERITTER.

Kunstfietsen 4 september 2011.


Met een slechte start, rond 10.00 uur een geweldige regenbui, is Kunstfietsen van start gegaan.

Als de zon weer zacht door de wolken breekt, komen de eerste fietsers al aan bij de expositielocaties.

Veel bezoekers hebben dan al met de auto een begin gemaakt aan het bezoeken van de kunstenaars.

Gelukkig is het de rest van de dag droog gebleven en hebben veel kunstminnende fietsers de route langs de ateliers van de kunstenaars gevolgd.

Voor elke bezoeker viel er wat te beleven bij zowel de hobbyisten als de professionele kunstenaars. De grote variatie binnen de contouren van decoratieve en doorleefde kunstwerken maakte iedere bezoeker enthousiast.

Onder auspiciën van de stichting Kunst en Cultuur Leudal organiseerde de commissie Beeldende Kunst in nauwe samenwerking met de gemeente Leudal in het gemeentehuis van Heythuysen van 22 mei t/m 19 juni 2011 de voorjaarsexpositie “Kunst uit de Kelders”.

In deze expositie worden een geselecteerd aantal kunstwerken afkomstig uit de “kelders” van de voormalige gemeenten Haelen, Heythuysen, Hunsel en Roggel en Neer voor de inwoners en andere belangstellenden tentoongesteld.

De commissie heeft uit de collectie van in totaal 455 objecten (schilderijen, tekeningen en beelden) die nu nog in de gemeentehuizen hangen of geborgen staan, een selectie van bijna 40 werken gemaakt.

Alle 455 werken zijn gefotografeerd en kunnen in een fotoboek bekeken worden.

De opening, door de heer P. Vogels, wethouder cultuur, vond plaats op zondag 22 mei om 14.00 uur in het gemeentehuis van Heythuysen.

Met een volle bus van de Fa. Ghielen vanaf het Kerkplein in Baexem binnen een uur comfortabel vervoerd naar Tilburg.

Allereerst een bezoek aan de topbeeldhouwer Guido Geelen ( afkomstig uit Thorn ) die ons ontvangt in zijn enorm grote atelier, gelegen in een parkachtige omgeving aan de Bredaseweg. De koffie van Guido, samen met de door ons meegebrachte vlaai geeft de kunstenaar direct de gelegenheid in te gaan op het ontwerpproces en vorm en functie van de door hemzelf ontworpen koffiebekers met vier oortjes en de bijbehorende schotels met " afzetmogelijkheid " voor suiker en/of koekjes. Uitgebreid bespreekt Guido enkele van zijn werken o.a. een variatie op de vanouds bekende kerstboom. Deze krijgt bij hem een nieuw gezicht door oude bekende vormen van de kerstversiering en figuren uit de kerststal in abstraherende, nieuwe ( geblazen glasvormen die inwendig verzilverd zijn ) en onderstebovengekeerde presentatie te leveren. Het is één van de positieve kenmerken waardoor deze artiest geroemd wordt in juryrapporten bij door hem gewonnen, belangrijke prijzen : de eigenzinnige behandeling van traditionele vormen en materialen op een nieuwe wijze, waardoor een verbinding tot stand wordt gebracht tussen verleden en nu. Ook enkele grote, vergulde beelden die voor een gerenoveerde wijk in Maastricht op het voormalige Galgenveld  geplaatst zullen worden èn een fraai tafelkleed van zijn hand, dat in het Tilburgse Textielmuseum is geweven, komen ter sprake.
Tenslotte krijgen we nog een snelle rondleiding door de grootschalige privé-vertrekken van Guido Geelen's uitgebreide woning, die uitblinken door een beperking tot het essentiële en een perfectie van uitvoering der meubelen die ook alweer door de kunstenaar zelf zijn ontworpen. Hierdoor wordt eens te meer duidelijk dat het kunstenaarschap van G. Geelen geconcentreerd is en een constante is, niet alleen wanneer hij in zijn atelier aan het werk is, maar steeds, alle uren van zijn leven. Ook de integratie van het atelier met de woonvertrekken laat dit zien.
Op zijn webpagina kunt U meer over de kunstenaar lezen.

Hierna wordt een smakelijke, goed verzorgde lunch genoten in eetcafé " Anvers " in het centrum van Tilburg om daarna museum de Pont te bezoeken. Dit zeer fraaie museum  is gevestigd in een voormalige textielfabriek die geheel is aangepast aan de nieuwe museale functie. Maar de oorspronkelijke functie is gelukkig toch nog goed herkenbaar door het behoud van de voormalige wolhokken die zeer geschikt zijn voor kleinere, intieme presentaties èn met de enorme hal met het prachtige bovenlicht, waar vroeger de weefgetouwen stonden. Daar is nu alle ruimte  voor de opstelling van grote ruimtevragende kunstwerken en voor wisseltentoonstellingen binnen verplaatsbare wanden. Behalve werken uit de vaste collectie konden we twee van deze exposities zien : van de Engelse kunstenaar Howard Hodgkin  ( Londen 1932 ) en de Tilburgse kunstenaar Paul Bogaers ( 1961 )

Hodgkin liet een aantal nog niet eerder voor het publiek  toegankelijke werken zien die uitblonken door het schilderplezier en de concentratie op alweer : de essentie. Je zou kunnen spreken van een " Zen "- achtige manier van omgaan met de schilderkunst. Voor Hodgkin is in zijn eigen woorden niet de verbeelding van het object zelf belangrijk, maar de ( emotionele ) uitwerking die het heeft op de schilder en de kijker/ beschouwer.
Paul Bogaers combineert foto’s in kleur en in zwart/wit op een zodanige manier dat een van de foto's steeds ondersteboven naast de andere geplaatst is zodat boven en onder al direct gerelativeerd worden maar dat er ruimte is door overeenkomst in kleur en vorm, voor allerlei associaties bij de interpretatie van de beelden. 

    

Door wegwerkzaamheden nam de terugreis de dubbele reistijd in beslag, maar er was gelegenheid om op een zeer interessante dag ( met heerlijk zomerweer ! )  terug te kijken. Een dag gewijd aan  ( hernieuwde ) kennismaking met kunst van onze eigen tijd, met de kunst van nu. Zoals bij alle vorige excursies waren de deelnemers zeer tevreden en daardoor eveneens de organisatoren van de dag.

NAJAARS-EXPOSITIE-FOTOGRAFIE
EEN GROOT SUCCES

De commissie Beeldende Kunst kijkt met veel voldoening terug naar de foto-expositie die werd gehouden in het gemeentehuis en Rabobank Maas en Leudal te Heythuysen van 24 oktober t/m 21 november 2010.
Met dank aan de deelnemende fotografen.

Ron Mennen, Haelen en Rolf Maas: poëtische fotografie.
http://vimeo.com/16883399
Bob Strik, Buggenum: artistieke fotografie op groot formaat
http://www.grootenscherp.nl

Jan Wilms, Buggenum: documentaire fotoreportages
http://www.continent-a.nl

Op zondag 24 oktober ontving de wethouder voor cultuur, Paul Vogels, in de raadzaal van het Leudal gemeentehuis een groot aantal belangstellenden voor de fotografie van Rolf Maas, Ron Mennen, Bob Strik en Jan Wilms. 

Leudal voorjaarsexcursie 24 april naar Brussel

Niet alleen de weergoden waren ons gunstig: ook de gekozen onderwerpen voor deze excursie bleken meer dan de moeite waard te zijn en maakten de zonnige dag compleet.



Na het vertrek om 9.00 uur was de eerste stop in Brussel het Art-Nouveau-restaurant “Old England” zeer welkom en vanaf de hoogte werd een mooi uitzicht over Brussel zichtbaar. Na dit intermezzo reden we naar het Victor Hortamuseum, waar we verrast werden met een prachtige Art Nouveau-stijl zowel binnen als buiten. Het werd snel duidelijk waarom deze unieke architect zoveel bekendheid kreeg. De sierlijke en elegante stijl die tot in details was uitgevoerd, trof iedereen en mede door deskundige gidsen was dit bezoek een groot succes.
Wandelend over de Grote Markt en de mooie St. Hubertusgalerijen kwamen we vervolgens bij restaurant Falstaff (ook in Art Nouveau-stijl), waar we een lunch gebruikten. Vlakbij bleek de imposante kathedraal een aanrader voor een bezoek en konden we daar nog een gedeelte van een mooi repetitieconcert beluisteren Kortom, een goed georganiseerde en interessante dag. We kijken uit naar de volgende excursie!

Onder grote publieke belangstelling werd zondag j.l. de 21ste Leudal Expositie met Marianne Delmee uit Herkenbosch (schilderijen) en Jac. Linssen uit Baexem (beelden) officieel geopend in het gemeentehuis van Heythuysen.

Lees meer

Gard van Wegberg
Schilder van de vitale stilte

Gard van Wegberg (Weert 1921) staat in onze regio bekend als een zeer vooraanstaand schilder. Hij is als beeldend kunstenaar professioneel opgeleid, veelzijdig ervaren en breed georiënteerd.
Wat het Leudal betreft: hij woonde en werkte van 1956 tot 1965 in de Fuus te Ell bij Sjang Adams, de ”pastoor/schilder”.
Gard van Wegberg maakte monumentaal werk bijvoorbeeld voor de basisschool in Horn.
Hij ontwikkelde vanuit de zgn. Limburgse School een lyrisch abstracte schilderswijze met een geheel eigen stijl.
Zijn werk is ingehouden/vrij en tegelijk gloedvol/meditatief.
De meeste schilderijen zijn staand (de lengte is groter dan de breedte maat) waardoor ze rijzig zijn, ze je als het ware aankijken en ondanks hun bijna introverte en soms gemetselde opbouw extra ontvankelijk zijn.
Ze spreken op een rustige, bijna stille wijze aan.
Ieder schilderij zegt iets door de compositie: een verfspel van kleur, lijn en textuur:
De kleur als taal voor emotie is ingetogen en vreugdevol, rustgevend en wonderlijk tegelijk.
De lijn is zoekend, vragend en daardoor doorleefd. Wellicht waarachtig, zeker bedachtzaam.
De textuur houdt het geheel niet abstract maar maakt het juist concreet. Fysiek als een huid want vervuld van een organisch patina en daardoor van een stille vitaliteit.
Dit is een tentoonstelling van een boeiend schilder met integer maar uitgesproken veelzeggend werk.

Een tot de nok gevulde raadszaal in het gemeentehuis in Heythuysen was het toneel van de opening van de Leudal voorjaarsexpositie 2009.

Na het welkomstwoord door Pieter Jeurgens, wethouder van cultuur van de gemeente Leudal, ging Jan Peeters in gesprek met beide exposanten, Paul Koppers en Willem Fermont.
Op zeer geanimeerde en boeiende wijze gaven beide kunstenaars ieder op hun eigen wijze de toehoorders tekst en uitleg over hun ideeën en opvattingen met betrekking tot de door hun beoefende kunstvorm.
Na het officiële gedeelte maakten veel bezoekers van de gelegenheid gebruik om met Paul en Willem in gesprek te gaan.

Verslag en foto's 

Alhoewel de weergoden niet helemaal meewerken, zeker rond het middaguur, hebben toch ca 450 sportief aangelegde kunstliefhebbers ingeschreven voor de 27 kilometer lange fietsroute die door de kernen en het mooie buitengebied van de vroegere gemeente Heythuysen voert. Ze hebben zich ingeschreven op een van de vier startplaatsen en krijgen waar voor hun geld!

Een veertigtal professionele- en amateurkunstenaars uit de regio laten hun werk zien.
Hetzij in eigen atelier of tuin, hetzij samen met anderen in een aantal expositielocaties.

Wat te zeggen van de bewoners van een hele straat die hun voortuin beschikbaar stellen om het werk van een kunstenaar uit hun straat een goede plaats te geven?

Andere kunstenaars maken van hun eigen tuin een ware beeldentuin, waarbij het geëxposeerde werk en de tuinarchitectuur elkaar wederzijds beïnvloeden.

Alle vormen van beeldende kunst zijn vertegenwoordigd. Sommige creaties vragen om een stille beschouwing van dichtbij, andere nodigen uit om er omheen te lopen en van alle kanten te bewonderen.

De gezamenlijke expositielocaties bieden vooral plaats aan schilderkunst.
Alle technieken en stijlen zijn vertegenwoordigd, van abstract tot zuiver realistisch, van aquarel tot acryl- en olieverf. De kunstenaars gaan grif in op vragen en opmerkingen van de bezoekers. Ze hebben er duidelijk plezier in dat er bewondering voor hun werk is en geven uitvoerig uitleg over hun ideeën en werkwijze.

Rondvraag bij de deelnemende kunstenaars en de bezoekers geven aan dat Kunstfietsen een vast onderdeel moet blijven van het Cultureel Weekend Leudal.
Iedereen is onverdeeld enthousiast.

De organisatie van Kunstfietsen 2008 was in handen van de projectgroep kunstfietsen.

Dit vond plaats op 6 en 7 september 2008 en bestond uit twee onderdelen:
Kunstfietsen
de Ballade van de Natuur

De Ballade van Natuur als beeldend Kunstproject was opgebouwd uit vier samenhangende activiteiten:
o ADEMHALING VAN DE NATUUR
o TAFELEN IN DE WEI
o KUS VAN DE ZON
o EEN WITTE BALADE

Lees meer


ADEMHALING VAN DE NATUUR

Performance/Happening: Ademhaling van de Natuur Jan C M Peeters	Uit de Limburger; Foto van het jaar 2008:  Foto Stefan Koopmans.

TAFELEN IN DE WEI

Zaterdag 6 en zondag 7 september 2008 van 19.30 -21.00 uur

Na het mee-maken van de verrassende performance bij de 28 Italiaanse rotsblokken uit het Italiaanse Maiella, kunt u eerlijk en heerlijk tafelen, omringd door natuur en cultuur, in de landschapstuin van Op Kapittelsbos
Een lange tafel, een verrukkelijke maaltijd met verse streekproducten, werden gepresenteerd door enkele specialisten op het gebied van eten van de Stichting Natuurlijk Leudal. Het realiseren van Tafelen in de Wei op Kapittelsbos gaat in nauwe samenwerking met Bloemsierkunst en Open Tuin Reiders uit Buggenum, Restaurant Kasteel Baexem, biologische boerderij Heijerhof uit Baexem en de Kunst van het Koken uit Baexem.
Omlijst - hoe kan het anders- met een Limburgs biertje van Lindeboom, een witte wijn van Wijngoed Thorn en een rode wijn uit de Italiaanse Abruzzen.


Tafelen in de Wei: Op Kapittelsbos Grathem

EEN KUS VAN DE ZON

Zaterdag 6 en zondag 7 september 2008 .
Het beeldgedicht 'EEN KUS VAN DE ZON' betrof een dynamisch licht- schilderij van Jan C M Peeters in de schuur van Op Kapittelsbos. Deze poëtische installaie was te bezichtigen tijdens Kunstfietsen en op beide Kunst en Cultuur Leudal avonden.


Installatie: Een kus van de Zon. Jan C M Peeters

EEN WITTE BALLADE

EEN WITTE BALLADE (una Ballata Banca) is een poëtische film die in de open lucht werd gedraaid.
Het is de eerste "speelfilm" van de Italiaanse cineast-vormgever Stefano Odoardi die zelf aanwezig was.
De film beleefde zijn wereldpremière 30 januari 2007 op het Internationaal Filmfestival in Rotterdam

Film: Een witte Ballade. Regie: Stefano Odoardi

Van 26 oktober t/m 5 december 2008 organiseerde de commissie Beeldende Kunst van de Stichting Kunst en Cultuur Leudal haar najaarsexpositie 2008.

Twee kunstenaars, Ron Meerts uit Neer en Ward Windhausen uit Roermond, toonden werk in het Leudal gemeentehuis te Heythuysen en de Rabobank Maas en Leudal.

Vrijdag 24 augustus 2007 vond onder zeer grote belangstelling van genodigden, buurtbewoners en andere belangstellenden de onthulling plaats van de lichtpiramide op de rotonde Noorderbaan-Vlasstraat. Een kunstwerk ontworpen door de Maastrichtse kunstenares Natascha Waeyen.